Meer dan 25 jaar lang heb ik me alleen gevoeld. In mijn gevoeligheid, in het wantrouwen van mijn intuïtie. Er waren signalen en tekens in mij, die de buitenwereld ontkende daarin, waardoor ik aan mezelf ging twijfelen als kind al. Pijn en angsten overwinnen, de wereld opzoeken, extreem in eenzaamheid geraakt om leren vrienden te worden met mezelf.
Ik ben als kind vaak in de steek gelaten, weinig aangeraakt. Onveilige thuissituatie door geweld tussen mijn ouders, een vader die teveel dronk om zijn eigen pijn te verdoven. Moeder liep uit noodzaak weg voor dit geweld en moest ons achterlaten, achteraf was dit een goede keuze. Stiekem op de vlucht naar Nederland na ernstige verwaarlozing en bij een familie terecht komen die ik niet kende, de familie van mijn moeder. Gepest op school, achterstand in onderwijs door concentratieproblemen. Vroeger was er geen ruimte om te verwerken; er werd zeker niet naar kinderen gekeken zoals nu. In feite werden onze gevoelens ontkend en werden we dom gehouden alsof we niets door hadden. Ik ben als puber vaak geschopt en geslagen, achtervolgd, gepest en toch heb ik op mijn manier van het leven kunnen genieten; ik kon het scheiden in mezelf.
Mijn leven begon als dochter van een miljonairsfamilie naar een leven als een dochter van een gescheiden bijstandsmoeder in armoede.
Vanaf mijn 14de mediteerde ik, voor ik ging slapen in mijn bed. Ik had nog nooit van het woord gehoord, maar deed dat uit behoefte. Ik las mijn eerste boek Seth in die tijd en ik herkende mijn ‘heldervoelendheid’ erin. Ik sprak er met niemand over. Op de middelbare school transformeerde ik in een clown uit angst voor nieuwe pesterijen en ik blufte over mezelf. Ik ben een kei in incasseren geworden, zonder mezelf klein te maken, ik verwerkte dingen op mijn eigen manier. Ik wilde vrij zijn, ik wilde leven! Ik ging door fysiek en psychisch geweld al heel jong het huis uit. Ik wilde dit niet meer, ik wilde rust en veiligheid ervaren.
Ik ging studeren als sociaal pedagogisch hulpverlener om anderen te helpen en hielp intussen mezelf, in het weekend werkte ik om alles te kunnen betalen. Ik zocht mijn grenzen op. Letterlijk maakte ik voor het eerst grote reizen in mijn eentje naar de andere kant van de wereld. We waren nooit op vakantie geweest, maar ik luisterde toen al (maar wel onbewust) naar mijn innerlijke stem. Deze ervaringen hebben mij veel gegeven, het vertrouwen op mijn intuïtie en mezelf. Ik had vele vernederingen, mishandelingen, misbruik en een diepe pijn van afwijzing diep weggestopt.
Langzaamaan ging ik het leven meer nemen, ik ging feest vieren, ik was uiterlijk vrij en ik deed alles om mij vanbinnen vrij te maken. Ik stond open voor elke nieuwe ervaring als ik het leven maar kon voelen. Het voelde nieuw. Ik was tot die tijd vanaf mijn geboorte overgeleverd geweest aan de grillen van anderen. Nu mocht ik nee zeggen en JA zeggen en zelf alles bepalen. Ik ging de weg op van heling. Ik heb daar goede keuzes in gemaakt en omwegen gelopen. Achteraf klopte alles precies. Ik kende alleen maar het overleven. Ontspannen leven beangstigde mij. De adrenaline moest altijd stromen. ‘Wist ik veel’ dat het ook op een andere manier kon, die me niet elke keer zo opbrandde. Het gevoel dat ik alles eruit moest halen, omdat elke dag er een was. Ik heb zoveel gedaan. Zoveel gereisd, zo veel relaties gehad, zo veel vriendschappen, zo veel opleidingen gedaan en trainingen, zo veel therapie, zoveel fouten gemaakt en ook zo veel goede keuzes. Gewoon gigantisch veel ervaring op gedaan.
Ik ben gezegend met een groot en oud wezen, een groot bewustzijn, mijn heldervoelendheid en mijn helder weten. Met zoveel helpers, gidsen en engelen om mij heen. Wat heb ik lang gezocht. En uiteindelijk gevonden. Mijn zielenopdracht. Gevochten en gestreden en het einde kwam op een gegeven moment in zicht toen ik bij mijn dieptepunt kwam, het leven niet meer zag zitten, doodsangsten voelde, straatangst, zware depressie en uitputting van het vechten. Ik kon niet meer. En hier keerde het.
Dieper dan dit kon ik niet, dus er was nog maar één weg omhoog, daar waar ik een klein lichtpuntje zag. Ik klom en klom steeds hoger, tree voor tree. En het was zwaar, angst dat ik los zou laten, dat ik zou vallen. Angst voor de angst. Ik was alleen, relatie was over. Diepe wonden waren geslagen.
Mijn vrienden lieten me in de steek door mijn slachtoffergedrag. Ik kon niet meer werken, had geen inkomen… Er bleef niet veel meer over van mijn leven. Achteraf kon ik zien dat dit nodig was om mijn ego beschermings- en verdedigingsmechanisme los te moeten laten. Ik moest totaal op mezelf aangewezen zijn met geen afleidingen meer.
Door dit grote verlies kwam ik op mijn nulpunt uit en daar kon ik maar twee kanten op. Op deze manier wachten op de ‘dood’, zo voelde het letterlijk of kiezen voor het leven. Want mijn vechtlust was voor het eerst in mijn leven weg. Omdat het daarvoor een langere periode heel goed met me ging, leek mijn adrenaline (stresshormonen) zicht te verlagen, waarop je oude stukken kan en mag gaan verwerken. Je lichaam regelt dit zelf, als je in rust komt, kun je pas gaan verwerken. Zo werkt ons primaire brein. Door dit proces ging het min of meer vanzelf door los te komen van mijn slachtoffer-identificatie dat alles mij overkwam en het leven te zwaar was voor zo’n gevoelig iemand zoals ik. Ook kon ik in dit proces mijn drama queen en de clown los gaan laten.
Gelukkig had ik wel de kracht in mijn genen zitten om het aan te kunnen en niet knettergek te worden. ‘Zelfliefde’ was het toverwoord! Tja, hoe doe je dat? Ik moest eerst maar eens bevriend raken met mezelf. En dan bedoel ik echte vrienden, onvoorwaardelijk.
Ik trek mijn kar in volle vrijheid, doe dit met eerbied en respect voor het leven. Ik heb in mijn leven 3 x de dood in de ogen gekeken, daar heb ik nog niet eens over verteld, daar ga je echt van LEVEN, je kiest dan echt. Het leek wel een test. Echt kiezen voor het leven en het zo fijn en mooi mogelijk te maken. Nooit en ook nooit meer kiezen voor het zwarte gat. Ik hoef daar ook niet meer te komen, heb er afscheid van genomen. Ik heb geen saboteurs en innerlijke criticus meer, mijn overlevingsmechanisme is niet meer actief, ik ben gaan leven, ik voel geen oud verdriet en pijn meer. Ik heb het geëerd en bedankt. Het heeft mij zoveel gebracht,; dat kan ik achteraf nu zo goed zien. Het liet mijn maskers zakken, mijn óverleven viel eraf, ik was naakt en ging niet meer gebukt onder mijn pijn.
Ik ben langzaam weer rechtop gaan staan en ben me nu steeds bewuster van de immense kracht die ik waardig draag. Zonder ego, zonder provocatie, gewoon vanuit mijn zachte hart. Soms komt er nog wel eens iemand op mijn pad, die dit niet begrijpt en zelf nog in de vechtstand staat, die dan denkt te moeten vechten met mij. Ik vecht niet meer terug. Vecht maar, je vecht tegen jezelf. Ik kan het nu zien, dragen, incasseren en aanschouwen en zien hoe de ander nog vecht met zichzelf en heb compassie, mededogen en neem de ander in mijn hart.
Ja, ik begrijp dit. Ik kan door mijn ervaring goed invoelen waar een ander zit en wat er voor nodig is om daar uit te geraken. Welke volgende stap er gezet kan worden. Daarvoor is mijn ervaring nodig geweest en heeft mijn ziel dat precies zo geregeld. Ik heb draagkracht ontwikkeld en kan veel aan en dragen. Maar nu met ongekende vreugde en plezier. Ik lach heel veel, helemaal vanuit mijn onderbuik en heel luid zelfs.
Natuurlijk word ik geraakt als ik zie hoeveel pijn mensen zichzelf en anderen nog aandoen. Maar ik weet dat dit het leven is en dat dit erbij hoort en dat we op weg zijn. Ik ben dankbaar dat ik nu vrouwen in dit proces mag begeleiden binnen in het jaarprogramma om dit transformatieproces versneld door te lopen. Dat is nu mijn werk die ik vanuit grote passie uitvoer en leef, het is zelfs mijn zielenopdracht. Niet met de pijn verbinden en het drama, maar met het positieve, je hart en je kracht. Leren vertrouwen op je eigen informatie en je eigen wijsheid. Ik zie de vreugde die ze bij zich dragen en ik zie ook waar nog pijn zit omdat ik daar ook heb gezeten. Dat is het doel geweest van mijn ervaringen blijkbaar, zodat ik goed kon invoelen hoe pijn voelt als de ander dat bij haar draagt. Dit is ook precies genoeg om zelf weer de erkenning te voelen om zelf te kunnen helen, door zonder oordeel te kijken, alles mag er zijn. Erkenning en herkenning en onvoorwaardelijke liefde vanuit je diepste zelf overbrengen, en durven stralen en blij zijn!
Niets verstoort mijn innerlijke vrede meer, nou bijna niets meer, als je zo uitgedaagd bent geweest door het leven. Natuurlijk voel ik wel pijn en verdriet, als en NU iets gebeurt, maar niet meer vanuit het verleden. Dat lijkt weg en opgelost te zijn doordat ik het heb kunnen helen, de wonden zijn dicht en ik sta in verbinding met mijzelf.
Leven vanuit je hart; er is niets mooiers en groters dan dat. Vanuit je zachte kracht, rust, balans en evenwicht. Vanuit volledige overgave en vertrouwen in jezelf en het universum.
Dat je zelfs vanuit je diepste pijn je wel het leven kunt leven waar je naar verlangt. Dat je wel in balans kunt komen en blijven, dat is mijn doel om dit aan je te vertellen. Dat je zelfs zichtbaar mag zijn en jezelf in de wereld mag zetten wil ik je vertellen. Dat je zelfs succesvol kunt worden in wat je doet ook al heb je eerder pijn ervaren. Het is echt mogelijk. Genezen, zacht en rustig vanuit je wezen. Wat een ontdekkingsreis, ben zo blij dat ik heb kunnen ervaren hoe het leven ook kan zijn. Zo fijn. Zo mooi. Nu durf ik mezelf meer en meer te laten zien. Ben niet perfect, verre van. Maar ben wel heel erg mezelf en niet meer bang om gekwetst te worden. Want de enige die ik kan kwetsen ben ik zélf.
Ik heb geleerd m’n hart te laten spreken. Maar vooral ook ernaar te luisteren en ernaar te handelen. Nu weet ik hoe het is om vanuit mijn hart te leven. En wat mijn hart zegt, dat lees je dus hier.
Ik durf nu volledig mijn licht te laten schijnen. Sommige mensen vinden dat bedreigend; ja, dat had ik ook toen ik zelf in het donker zat. En ja, er zijn steeds mensen die me naar het donker willen trekken omdat zij zelf niet naar het licht toe durven gaan, zelf niet de stap durven te zetten. Ik begrijp nu hoe dat werkt en dat dit de processen zijn die mensen doormaken zoals ikzelf.
Ik weet dat daar veel kracht, moed en lef voor nodig is om vooruit te bewegen, want zo voelt het niet altijd als je er midden in zit. Maar het is wel te doen, het is het echt waard, dat beloof ik je. Je moet het met je hele wezen willen, echt ervoor kiezen. Ik houd me niet meer klein, omdat ik dat niet ben. Zo, ik heb het gezegd! Want ik denk namelijk dat jij ook groots bent. We verschillen niet zoveel van elkaar. Durf je jouw grootsheid te laten zijn/zien? Volgens mij is het leven daar ook voor bedoeld, het is de weg van ego naar hartsbewustzijn. Ik weet wel één ding. Je kunt pas het licht waarderen en omarmen wanneer je het donker hebt gezien om het onderscheid te kunnen herkennen en erkennen.
Nu volg ik met veel passie de ene training na de andere in binnen- en buitenland, omdat ik innerlijk daar de ruimte daarvoor heb, omdat er geen pijn meer is die ik mee hoef te dragen, geen drama’s, maar rust en tevredenheid kan ik veel nieuwe informatie in me opnemen en implementeren met een juiste dosis lef. Omdat ik er plezier in heb. Omdat ik alles uit mezelf wil halen wat erin zit. Als ik al zover heb kunnen komen, wat zit er dan nog meer in mij wat ontwikkeld mag worden, ben ik gewoon nieuwsgierig. Ken je dat, dat je alles uit het leven wil halen? Het leven wordt steeds gemakkelijker hierdoor. Ik stem me dagelijks afstem op mijn wezen, aarde en universum door visualisaties, meditaties en intenties. Binnenkort ga ik over vuur leren lopen. En het leuke is dat alles wat ik leer, ik het door mag geven aan anderen, ik ben van het delen als ik ergens enthousiast over ben, ik ben van de verbinding. Ik ben niet meer bang mijn kop boven het maaiveld uit te steken, niet meer bang voor afwijzing of kritiek. Er zullen altijd mensen zijn die vanuit hun eigen pijn een ander willen raken. Ik zie dat nu. Ik ben niet bang meer. Niet meer voor het leven, niet meer voor mensen, niet meer om mezelf te laten zien zoals het is.
Ik durf nu voluit te kiezen voor mijn vrijheid, onafhankelijkheid, los te komen van het systeem waar ik net als zovelen niet in pas, omdat het een (ver)ziek(t) systeem is die ons totaal uit verbinding met onszelf haalt, gebaseerd op tekort en angsten. Mensen met zichzelf te verbinden, dat kan ik nu, nu ik zelf verbonden ben. Ik blijf groeien, het gaat hard. Ik zet mijzelf in de wereld, in de markt, moet je nagaan, van straatvrees tot met de billen bloot. Het gaat me niet om geld verdienen als ik een gezond bedrijf wil neerzetten of dat ik succesvol moet zijn. Nee, het gaat veel dieper dan dit, het gaat mij erom om zelf te kunnen kiezen hoe je wilt leven zonder de beperking van geld, zonder stress en armoede. Kiezen in vrijheid, zonder slaaf of slachtoffer te hoeven zijn van je verleden. Nu laat ik de liefde stromen. Van hart tot hart. Vrouwenkracht.
65 reacties
Wat een reis heb je gemaakt, en wat dapper om dat op deze manier te delen. Je mag echt trots zijn op jezelf, maar vooral ervan genieten! Ik mag en kan veel van je leren. Dank je wel!
Dank je wel Sandra, het was tijd om het te delen. Vooral voor het doel dat ik wil dienen om anderen te laten weten dat je uit je pijnstuk kan komen. Dank voor je reactie.
??❤???
Dank je Joke 😉
Dag Tamara, bedankt voor je “openbaring”… Het is enorm inspirerend. Ik vind het bewonderenswaardig, moedig en groots wat je doet .. Universeel moet jij hier wel enorm voor beloond worden!! Ik herken zo veel van jouw pad… het mijne vertoont veel parallellen. Keep up the good work, zou ik zeggen. Ik kijk al uit naar je boek. Alvast nog veel schrijfgenot gewenst. Katleen
Wat lief Katleen, dank voor je stimulerende woorden. Fijn dat je herkenning vindt. Mijn boek komt eraan, Het was al klaar, maar mijn ziel besloot het compleet te herschrijven omdat er mee van mij in moest komen. Daar moest ik ook even doorheen om dat te durven. Bij deze een goede vuurdoop.
Liefs Tamara
Wat een prachtig verhaal Tamara! Wat mooi dat je dit deelt met ons, je volgers! Ook ik heb een moeilijke weg afgelegd en ben daar bovenop gekomen! Alleen heb ik mijn levensdoel nog niet gevonden, misschien ben jij mijn inspiratiebron hiervoor wel…….?
Hoi Marloes,
Dank voor je lieve woorden. Afstemming en inspiratie kun je helemaal uit jezelf halen. Op het moment dat jouw ware zelf overblijft, dan komt deze informatie vanzelf naar je toe. Die wil zich dan aan jou laten zien.
Liefs Tamara
Lieve Tamara,
Een vrouwelijke boedha ben je geworden!
Je heb de laatste stap gezet. Weg met het laatste restje aan evt. schaamte. Wat bijzonder dapper dat je dit wilt delen!
Het is net of je mijn verhaal verteld, alleen ik durf nog niet wat jij net hebt gedaan. Zit nog teveel in het pijnlichaam. Daarom kan ik heel veel met jou verhaal, jou kennis, nzichten en ervaring. Dankjewel voor dit grootse cadeau vandaag!! Je bent een wijze inspirator voor mij en voor velen.
Dank je wel lieve Jessica, ik ben een gewone vrouw, een gewoon mens die zichzelf weer terug heeft gevonden. Ik weet zeker dat jij dit ook kan. Daar ben ik van overtuigd.
Liefs Tamara
Fantastisch Tamara, het heeft zo inderdaad moeten zijn! Je bent nu een groot voorbeeld voor anderen en enorme inspiratiebron! Heel hartelijk dank voor het dlrn van jouw verhaal!
Liefs, Gerry
delen
Hoi Lieve Gerry,
Zo ben jij ook een inspiratiebron voor velen met jouw liefde voor de natuur en jouw kunst. Geweldig! Dank je wel en hopelijk tot gauw weer eens.
xxx Tamara
Lieve Tamara, ik volg je al een poosje en heb diep respect voor jou en de weg die je bewandelt, voor jouw enorme drive om datgene uit te dragen wat je zelf doorleefd hebt en leeft! Er is heel veel dat ik herken in jouw levensverhaal, al ben ik zelf nog zoekende naar een manier/vorm om dat wat ik te geven en delen heb uit te dragen in deze wereld. Vooral jouw lef inspireert me op dit moment, omdat het mij daar nog wat aan ontbreekt, maar ook dat is groeiende. Dankjewel voor wie je bent, mooie vrouw! <3
Dag andere mooie vrouw, ik volg jou ook al een poosje en ik zie zoveel mooie dingen ontstaan bij je. Gewoon onder de indruk.
Lef groeit als je hem elke dag even aanzet 😉
Knuffel van mij. x
Dank voor je lieve woorden en de reminder!
Liefs,
Jacqueline
Sterke vrouw,
Mooi om te lezen dat je op deze wijze je eigen kracht hebt gevonden! Ik herken dit en hoop dit zelf nog meer te gaan ontwikkelen. De keuze om te leven ipv te overleven en oude pijn achter je te laten is zwaar en tegelijkertijd enorm helend en verhelderend. Heel veel succes met je programma’s, ik hoop dat je veel vrouwen zal blijven inspireren om in hun eigen kracht te gaan staan!
Dank je wel In-Joo, mooi om te lezen dat jij ook hier mee bezig bent en dat je hebt ontdekt dat het ook zo helend en verhelderend is terwijl tegelijkertijd de pijn los aan het laten is.
Dank voor je wensen, ja, dit is wat ik wil doen en blijf doen, dit klopt precies mijn werk nu.
Liefs Tamara
?? Voor je verhaal en kwetsbaar opstellen.
Elke dag krijgen we nieuwe kansen, zijn er nieuwe mogelijkheden en hebben we de keuze
Precies Gonny en deze mogen we nemen. 😉
Hoi Tamara,
Ik volg je al een tijdje en diepe diepe buiging voor je moed, kracht en openheid !!! Ondanks beperkte middelen (bijstand) heb ik zo toch de mogelijkheid om te groeien en bewust te worden. Je bent zo puur en inspirerend en je vermogen om (mij) te raken is enorm. Dank daarvoor …
Hartegroet Dory
Hoi Dory,
Ik heb ook regelmatig in de bijstand gezeten, en net zoals jij zegt, het hoeft je niet te beperken in je ontwikkeling en groei. Je zoekt dan op een creatieve manier andere mogelijkheden. Doe je goed! En dank voor je lieve bemoediging!
Hartegroet Tamara
Lieve Tamara,
Wat ontzettend dapper en stoer dat je dit met ons deelt. Heel veel respect.
Dank je wel, diepe buiging voor jou!
Liefs Renate
Dank je wel Renate, je groeit naar zo’n moment toe in stappen voordat je genoeg draagkracht en incasseringsvermogen hebt om dit te durven doen.
Hartegroet Tamara
Wat een goed verwoord verhaal heb je geschreven over je verleden! Petje af hoe je er mee om kunt gaan en hoe je de weg hebt afgelegd om nu te zijn wie je bent.
Diep respect! Ik bewonder je hiervoor!
Ik heb jouw cursus Versterk je innerlijke kracht met veel interesse en plezier gedaan en blijf je volgen op je pad!
Bedankt voor je verhaal en succes!
Marian
Hoi Marian,
Dank voor je respect en waardering. Het kwam recht uit mijn hart, ik heb het in 10 minuten opgeschreven zonder erbij na te denken. Het ontstond gewoon. Net zoals de cursus: Versterk je innerlijke kracht, Fijn om te horen dat je deze is bevallen! Komend jaar komen er meer aan, nu begin in weer tijd te krijgen voor nieuwe ontwikkelingen. 😉
Hartegroet Tamara
Stap na stap, zo leven wij allemaal onze reis. Dankjewel, “gewone” vrouw, dankjewel dat je binnen je “gewoon zijn”, zo bijzonder kan zijn en ook bent. Ik blijf met je meelopen…. samen en alleen onderweg. Ik hou van je. Toksa Tineke/Red BEAR
Hoi LIeve Tineke, Sister!
Dat is geheel wederzijds. Zo bijzonder en inspirerend krachtig als jij bent, jij bent voor mij inspirerend en belichaamt de vrouwelijke zachte kracht. Ik blijf ook graag met jou meelopen, samen en alleen.
Hou ook van jou! Dikke knuffel en tot gauw!
Zorg goed voor jezelf.
Kus Tamara
Lieve tamara. Wat een geschenk dat je zo uitvoerig jouw verhaal deelt.
Het is zo fantastisch te ervaren dat er licht in ons allen juist.
En dat het hoeveel donkerte daar voor is komen te zitten door vreselijke ervaringen …het toch weer mogelijk is het licht weer te ervaren.Dwars door het donkere.
Ongelooflijk maar Waar!!
Hoi Lieve Maria,
Wat heb je dat ontzetten mooi omschreven in zo’n weinig woorden. Geweldig. Dank daarvoor!
En heel waar.
Liefs Tamara
Je komt van ver, Tamara en wat ben je ook ver gekomen!
Je achtergrond verbaasde mij niet; ik vermoedde al zoiets.
Mijn jeugd lijkt in bepaalde opzichten veel op die van jou.
En inderdaad met zoveel levenservaring en hoog gevoeligheid doorzie je vaak hoe levensprocessen zich afspelen en waarom.
Dank dat je dit met ons wilde delen.
Alle Goeds!
Hoi Sylvia,
Dan hebben we beiden veel levenservaring opgedaan. Nu we verder zijn wordt het steeds gemakkelijker en krijgen we overzicht en reflectie. Maar ook meer compassie en mededogen. Dat lees ik ook bij jou tussen de regels door. Mooi. Ik heb het met liefde gedeeld. Alle goeds terug!
Hartegroet Tamara
Lieve wijze Tamara. Bedankt voor je lef en moed en kracht dat je dit deelt. Ik wens je plezier in het leven van wat je verworven hebt. Het geeft mij inspiratie om de laatste ‘verlammende’ tegenkracht aan te gaan en om mijn creeërde kracht te tonen. Dikke knuffel Marjo
Lieve Wijze Marjo,
Ja, zo zie ik jou echt, als een wijze uil, waarbij het heerlijk is om bij te mogen zijn. Ik kijk uit naar jouw creërende kracht. O ja! Heerlijk.
Dikke knuffels terug en tot gauw!
hallo Tamara,
Ben er even stil van,het is zo herkenbaar….Alsof je mijn verhaal opschrijft…Natuurlijk is mijn verhaal anders dan het jouwe maar de grote lijnen zijn hetzelfde.Ook ik heb de stap genomen vanuit het hart te gaan leven,het enige verschil is dat jij je doel al hebt gevonden en dat ik nog zoekende ben om het doel dat ik voor ogen heb te realiseren…Maar ik trek mijn eigen plan en ik weet dat het vroeg of laat goed komt.Ik geniet met volle teugen van elke dag en vind steeds meer lieve interessante mensen zoals jij…Zou het dan toch nog goedkomen met deze wereld??
Lieve groet
Trudy
Hoi Trudy,
Wat een mooie vraag waar je mee eindigt. Wat voel jij? Komt het goed.
Het is al goed. Dualiteit zit in ons zelf. Zodra deze niet meer zo sterk aanwezig is, komt ook de uiterlijke vorm van non duaal naar buiten. Alles is een.
Jij komt er ook wel. Lezen over non-dualisme heeft mij ook verder geholpen, misschien jou ook? Vind het geweldig om te lezen dat je je hart al hebt gevonden, de rest wijst zich dan vanzelf heb ik ervaren.
Hartegroet Tamara
Lieve Tamara, Ook bij mij veel herkenning in je levensverhaal, de reis die we allemaal maken als we voor het licht hebben gekozen. Het leren omarmen van alle lagere energieen, naast de hogere, Het doorkrijgen van datgene waarmee je jezelf omlaag trekt om opnieuw te kunnen kiezen voor datgene wat je optilt en waar je voor wilt gaan
We gingen door hoge golven paniek duisternis en verwarring, maar het licht in ons zal zegevieren.
De laatste maanden ben ik veel met het thema Zelf liefde, acceptatie en realisatie bezig geweest. Mijn golven werden zo hoog de pijn zo intens, dat ik me heb overgegeven om aanwezig te zijn bij alles wat zich aandiende en de rust te nemen die nodig was. Ik ben daardoor veel dichter bij mezelf gekomen, alles voelt veel zachter( voorheen nogal gestrest en boos en teleurgesteld en veel lichamelijke klachten) Nu ik niet langer vecht tegen hoe het is en accepteer wie ik ben , stroomt er geleidelijk aan meer liefde vreugde en dankbaarheid door me heen Ik kan nu zeggen Het is fijn, al(l)een met mezelf te zijn.
Het is fijn dat er vrouwen zijn als jij om anderen die dat nog niet kunnen de weg te wijzen naar zelfvertrouwen en zelf liefde.
Ik wens je heel veel zegeningen op je pad en alles wat je nodig hebt om je passie te kunnen uitdragen.
In liefde Mariken
Dank je wel lieve Mariken, en dank voor je openheid dit hier te delen waar je mij en ook de anderen die dit lezen te inspireren. Je omschrijft het heel precies hoe het werkt. Juist er niet meer bang voor zijn, voor de golf, maar er volledig in mee gaan, heelt en transformeert. Daar word het rustig en kalm. Het is een bewegend proces wat leidt naar een diepe vriendschap en waardering met jezelf. Mooi om te lezen Mariken. Hoop je binnenkort weer ergens tegen te komen, dan kan ik je een knuffel geven.
Liefs Tamara
Mijn dochter 4 jaar zag net jouw foto en zei spontaan “wat een mooi vrouw” Meer woorden zijn niet nodig:)
Bam, die komt ook hier rechtstreeks binnen.
Dank voor het delen Chantal.
Liefs Tamara
Ik heb je verhaal niet helemaal kunnen lezen omdat er teveel herkenning in zit en daardoor voor mij teveel emoties los maakte.
Je reis is nog lang niet einde, maar misschien zit je nu in de luxe coupe in plaats van te voet te moeten gaan. ( niet financieel bedoelt, maar spiritueel)
Mooi gezegd Sonia, een upgrade was ook wel nodig, want mijn voeten konden mij niet meer dragen. Nu is het inderdaad gemakkelijker en kan ik de coupe ook enorm waarderen omdat ik de andere kant ook heel goed ken.
Dank voor je reactie. <3
Hartegroet Tamara
Lieve Tamara,
Bedankt voor je openhartigheid.
Veel liefs van mij, de tijd komt nog dat ik een van je trainingen ga bij wonen.
Liefs Liesbeth
Hoi Lieve Liesbeth,
Dank voor je lieve bericht.
Hartegroet Tamara
Dag Tamara, Fijn dat je contact blijft houden en jouw persoonlijk verhaal met ons deelt. Ik ga het nog eens tweede en zelfs derde keer lezen. Dit is echt een nieuwjaarscadeau . Dank je voor het vertrouwen, ! Succes met de uitgave.
Hoi Mia,
Wat fijn dat je het als een cadeau kan nemen voor jouwzelf. Ik heb het heel erg graag gedaan en ik merk steeds meer als je je kwetsbaarheid laat zien, hoe krachtig je je van binnen voelt, Hoge energie, hoge trilling, connected met het universele hartsbewustzijn.!
Ik ga fijn verder schrijven aan mijn boek, ik verheug met elke dag om dit te mogen doen. Dank!
Hartegroet Tamara
Hoi Mia,
Heel graag gedaan, het voelt voor mij als een eer dat het gelezen wil worden. Wat een mooie reacties, had ik niet verwacht. Dank je wel.
Hartegroet Tamara
Ik voel mij geraakt Tamara, deels omdat ik het herken de gevoelheid maar die nog niet als kracht zien terwijl anderen dat wel zien.
Deels omdat het hoop geeft dat je kan helen ook als het heel basaal fundament kapot is.
Deels omdat ik nu weet vechten helpt niet en kan ik ook niet meer.
En deels omdat ik de moed ook wil behouden te durven gaan voorhet beste uit mijzelf te halen, want dat is een heel groot verlangen in mij
en dan zo veel herkennen en weten. Ik ben er nu nog niet, maar ik ben onderweg, ik hoef alleen maar door te gaan ook al zie ik nu nog niet goed hoe en welke kant. Ik voel het vertrouwen van jou in jezelf en tijdens de dingen die je schrijft en ik lees sijpelt er zo nu en dan een druppel door in mij om ook door te gaan en te blijven vertrouwen ook al voelt dat nu nog soms tegen wanhopig aan.
Ik wil je bedanken voor het delen zodat ik en andere vrouwen daar steun uit kunnen putten.
Aho sister
Hoi Mariska,
Dat heb ik ook heel lang niet gekund, dat zien als kwaliteit. Omdat niemand ons leerde hoe je hiermee om kon gaan vanuit je kracht. Ja, je kunt helen, zelfs een heel nieuwe fundering bouwen, moest ik ook. Ik was torens aan het bouwen waar zelfs geen fundering onder stond. Deze vielen dan ook telkens om. Vecht niet meer tegen en met jezelf, dan breekt elke keer je eigen fundering. Bouw iets stevigs, waarop je weer verder kan bouwen.
Die druppels die nu doorsijpelen worden straks emmers met water waar geen houden meer aan is 😉
Dan wordt het heel erg leuk!
Liefs Tamara
dankje voor je lieve woorden
Ik zou heel graag koffie met je drinken.
Hoi Klaske,
Ik kan daar helaas niet aan beginnen, want ik krijg deze vraag ongeveer 10 x per week. Dan ben ik alleen nog maar aan het koffie drinken en komt er niets meer van mijn bedrijf en het schrijven. Ik hoop dat je daar begrip voor hebt.
Vanavond geef ik op Facebook: op de Vrouwenkracht Academie pagina een Vraag en antwoord sessie om 19.00 uur (20 januari 2017). Lijkt me fijn als je erbij kan zijn,
Is dat een idee?
Hartegroet Tamara
Lieve Tamara meid ik zie mezelf in jou .Ik heb één vraagje voor je ZIEL ???Ben jij de REDDER ZIEL VOOR ANDERE ???
Wat is een redder? Ik zie mijzelf niet als redder Brenda. Ik heb door mijn ervaringen een manier gevonden om er heel goed uit te komen, die ik anderen leer, zonder te veel vertraging en omleidingen. Dat is wat is doe. Verder ben ik gewoon Tamara 😉
Dank je wel voor je openheid!herkenbaar verhaal!warme omhelzing van mij
Dank je wel Sujato. Een omhelzing terug, van hart tot hart.
Tamara
Dankjewel Tamara voor jouw openhartig verhaal. Het raakte me écht.
Ik volg jou op fb en ik lees ook telkens je nieuwsbrief en ik merk dat ook ik verder wil. Ik heb behoefte aan ontplooiing en bovenal vergeving voor mezelf. Loslaten is iets waar ik wat meer rond moet werken, loslaten en vergeven.
Sommige dagen zijn goede dagen en andere minder. Mijn ego is door mijn verleden supersterk en het is moeilijk om te voelen. Maar ik geef niet op. Ik geloof in mezelf, meestal. Ik kom er ook wel, ook al ben ik nog op zoek naar mijn pad.
Dankjewel voor je inspiratie!
Hoi Rosita,
Als je ego sterk is zijn je patronen sterk, maar deze kunnen ook zeker in je voordeel werken als je je daar bewust van bent. Dan gaan ze voor je werken in plaats van tegen je.
Op een gegeven moment voel je de kanteling die plaats gaan vinden, soms gebeurt dat eerder dan je denkt. 😉
Dank voor je reactie.
Hartegroet Tamara
Het is je gegund!!! ?
Een verhaal recht uit je hart mijn hart in. Dank je wel!!
Heel veel respect voor je. Ik volg je op fb en kijk altijd uit naar je verhalen. Erg inspirerend voor mij. Je mag er zijn !!!
Hoi Ria,
Dank!
Hoi Tamara,
Jouw verhaal kwam als een trein bij me binnen net op het moment dat ik op de trein zat ?. Ik had mezelf donderdag een dagje vrij gegund op die zonnige dag werd ik 47 jaar en sinds kort is er terug licht in men leven na een erg donkere periode ..Zo blij met het licht met de vreugde hiermee gepaard maar tevens voel ik nog de angst om het terug te verliezen …. Jouw verhaal heb ik al een paar keer opnieuw gelezen .Je gaf me een heel mooi verjaardagscadeau ,ik laat het verder in me doorwerken en ik weet nu nog niet wanneer maar wel reeds tot ziens ,heel hartelijke groet xxx
Dank je Sabine, voor je fijne reactie.
ik had dit zelf kunnen schrijven, ook jouw live van deze avond gaf mooi weer hoe jij in woorden of onder woorden kan brengen wat ik begin aan te voelen en ervaren. net als jij, hoop ik nog vaak te mogen herinnert worden aan mijn missie om ze verstaanbaar te krijgen voor mezelf en te delen met anderen. ik ben benieuwd naar wat er nog op me af zal komen, maar stiekem ook bang. dus beloof ik nu aan mezelf en de wereld: doe het op jouw ritme, wat veilig mag zijn zodat ik gezond & gelukkig, met gemak door het leven mag gaan. hartelijk dank voor jouw zijn. Sara
Heel mooi Sara, ik lees tussen je woorden door, nog zo veel andere woorden van betekenis. Zaadjes zijn geplant. Ze komen zeker tot bloei!
Liefs Tamara
Reacties zijn gesloten.