Soms kan hooggevoeligheid samengaan met heldervoelendheid. Maar je hoeft niet perse veel en intens te voelen om heldervoelend te zijn. Hooggevoeligheid kan heldervoelendheid latent in zich dragen. En pas naar buiten komen als daar ruimte voor is in jou en in je leven.
Het verwerven van een helder gevoel kan doel en betekenis geven aan een hooggevoelige constitutie. Door je onderscheidingsvermogen te ontwikkelen, komt bloot te liggen wat jouw eigen (gedachte)patronen zijn en die van de ander, en daar kun je mee aan de slag.

Een hooggevoelige die zich goed op zichzelf kan concentreren, op hetgeen degene achtereenvolgens meemaakt in de relatie met de wereld om zich heen, leert de prikkels te verwerken. Met zichzelf als centrum leert het aandacht te richten en informatie te filteren. Voorwaarde hiervoor is een positieve, rustige, stabiele thuissituatie als basisveiligheid, in het verleden, maar ook nu als volwassenen.

Als je langdurig te veel prikkels doormaakt, komt je niet meer aan verwerken toe, met als gevolg angst, wat zich uit kan vergroten. De gevoelens worden te overweldigend. De focus raakt dan gericht op de omgeving, met name op wat er in haar beleving het meest bedreigend is.

Dat zullen doorgaans bepaalde relaties of plaatsen buiten zijn, omdat het het lijkt of daar de bescherming ontbreekt. Je zoekt dan de veiligheid extern, in plaats van intern.
Hoe langer deze ‘angstige’ situatie voortduurt, des te sterker zich dat gevoel in je verankert waardoor het lijkt dat je je eigen ruimte niet meer kunt innemen. Uiteindelijk heb je meestal hulp nodig om hier weer uit te geraken, omdat je bent vergeten hoe dat moet.
Dit beschermingsmechanisme gaat gepaard met verlies aan persoonlijke kracht. De psyche kan dan zo ijl worden, dat deze los komt van de aardse realiteit.

Zonder interventie/goede begeleiding ontwikkelt je je tot een heldervoelende, die overeenkomstig zijn ervaringen andere mensen en situaties haarfijn aanvoelt en doorziet. Maar zichzelf bewoont hij/zij niet, doordat de veiligheid uit een bepaalde noodzaak extern is geboren, en niet intern aanwezig is, waardoor je je eigen lichaam niet meer behuisd, en je je eigen persoonlijkheid en identiteitsbesef minder goed tot ontwikkeling kan komen.
Mij heeft het ook 2 burn-outs gekost en een aantal jaren om dit patroon te doorbreken, ook ik heb hier hulp bij gehad, want het is gewoon heel moeilijk om je eigen patronen te doorzien en ze te veranderen. Doorbreken kan pas als je er iets anders voor in de plaats zet, en je daar je bewuste aandacht en energie naar uit laat gaan. Dan merk je langzaam veranderingen op, dat je het anders doet. Je je beter begint te voelen, en de last van de overprikkeling minder sterk ervaart.

De weg die je als gevolg van bovengenoemde situatie te gaan hebt, is je eigen gevoel helder te krijgen. Te leren onderscheiden welk gevoel van jezelf is en welk gevoel niet van jezelf is, en jezelf mentaal te versterken. Tijdens dit proces van emotionele en lichamelijke bewustwording, wat veel volharding vraagt, ontstaan openingen in je patronen om anders te kiezen. Dit zijn moeilijke stapjes die veel vertwijfeling creëren, maar eenmaal genomen ontstaat er een gevoel van ‘ik ben’ dat vreugde schenkt. Je eigen belangen meewegen in je alledaagse beslissingen wordt dan steeds gemakkelijker, en op een dag ontdek je dat jij je eigen ruimte bent gaan innemen, dat jij weer samenvalt met jezelf.

Vanuit die concentratie kun je léven, kun jij jouw dromen vervullen. Je kunt je eigen moraliteit kiezen, die jij tot jouw principes maakt. Je gevoeligheid is dan niet langer de enige inspiratiebron waar jij uit put. Je emotionaliteit vermindert wanneer je meer leeft en handelt vanuit principes. Een dergelijk rationalisme bespaart je veel kostbare energie die je kunt inzetten als daadkracht.
Energieën die niet van jouzelf zijn kun je direct wegsturen. Dan wordt alles lichter en krijg je meer rust.