Ik ben klaargestoomd voor deze tijd. Ik heb mijn beproevingen goed doorstaan. Nu kan ik mijn kracht gebruiken en vertrouw ik erop. Nu is de tijd aangebroken waarvoor ik ben geboren, alles was eerder een training om mij voor te bereiden voor dit moment.
Ik ben ooit vanuit de bijstand, door burn-out, zware depressie en straatangst, met € 6.000,- schuld, de Vrouwenkracht Academie gestart in 2013. Ik wilde weg uit de situatie waar ik in zat en deed daar alles voor. Ik heb hulp gevraagd en hulp gekregen. Dat vragen was nog een flink dingetje voor mij, maar ik deed het uiteindelijk toch en doorbrak daarmee mijn angst hiervoor; het gaf me levenslust en kracht terug.
Want mijn bijstand voelde aan als een gevangenis: ik moest alles vragen, ik mocht niets ondernemen en er was veel controle. Ik had € 638,- per maand om alles van te doen. Dit was wat over bleef, inclusief de eigen bijdrage voor mijn dagelijkse therapie die ik hiervan zelf moest betalen, € 10,- per dag, per therapie. Ik had nog maar € 15,- per week over om boodschappen van te doen en dat 3,5 jaar lang. Dan kun je verder niets kopen. Ik had een chronisch zieke hond die vaak naar de dierenarts moest, zeg gerust 1 of 2x per maand. Gelukkig zat ik bij de ruilkring en zo ben ik aan mijn eten gekomen, doordat anderen een moestuin hadden en ik kon ruilen. Ook verkocht ik mijn spullen om de rekeningen te kunnen betalen.
Ik had het lef en de moed om aan de UWV een nieuwe Coachopleiding te vragen, want na mijn 2 jaar durende mensenangst (straatangst) was mijn zelfvertrouwen tot onder het nulpunt gezakt.
Dit blijkt nu ook al 10 jaar zo te zijn. Ik mocht de weg gaan wijzen voor anderen, de pionier zijn in de schaduw- en lichtwereld voor anderen.
En geloof me, dit werk bij de Vrouwenkracht Academie is soms zelfs nog zwaarder dan de depressie waar ik in zat, want de ego’s van anderen, van vrouwen die ik begeleid in dit proces, proberen soms nog met mij een gevecht aan te gaan, omdat dit nog een interne gewoonte is. Om te leren mezelf daarvan los te koppelen, was ook nog een heel proces voor me, maar inmiddels ben ik door veel te mogen oefenen er erg goed in geworden, en jeetje wat is dat handig dat ik dit nu goed kan, want dat scheelt veel zeurstemmetjes in mijn eigen hoofd, die ik vroeger veel had.
Het verschil zit hem in de kracht die ik in mezelf heb opgebouwd, om de projecties van anderen te kunnen laten waar ze vandaan komen en in liefde te kunnen blijven. Geduld hebben en leren uithouden zijn mijn grootste troeven geworden. Ik hoef mij niet te bewijzen, het is een stille kracht en degenen die bij mij passen, vinden mij. Ik zoek niet. Ik leef inmiddels in alle rust als een kluizenaar in mijn boerderij en tuin op het platteland.
Ja, de zaken blijven goed gaan, ook in deze crisis, omdat ik nu weet hoe je met energie moet werken en met manifestatiekracht. Hoe ik mijn energie moet richten en waarop; en dat allemaal vanuit bewustzijn. Mijn bewustzijn is enorm veranderd nadat ik een intense innerlijke strijd heb moeten uitvechten, mijn 3D bewustzijn 10 jaar geleden (depressie, ptss en straatangst) eindelijk kon verlaten en me verder op zielsniveau kon ontwikkelen. Mijn ego heeft de strijd inmiddels helemaal opgegeven en de weg van zelfdestructie heb ik al lang geleden achter mij gelaten.
Nu blijf ik alleen maar groeien en bloeien en de weg van vrijheid is alleen maar krachtiger geworden in mij en uiteindelijk heeft zich dat ook in mijn leven, buiten mijn lichaam om, vormgegeven.
Ik had dit 10 jaar geleden nooit kunnen dromen.
Maar op eigen zielenkracht heb ik deze weg belopen en elke dag is nu een dag vol plezier, harmonie, rust, zachtheid en veel liefde.
Elke dag mag ik mijn invulling van mijn dag kiezen, zonder dat er zich ook maar ooit één iemand in mengt of deze dag voor mij bepaalt.
Dat is innerlijke vrijheid. En dat inspireert blijkbaar vele anderen, want velen willen dit komen leren bij mij. Gelukkig kan ik het ook nog overbrengen in stappen, hoe je dit moet doen. Wie had dat ooit gedacht? Ik niet.
Ik heb geknokt om financieel onafhankelijk te worden, want ja, het spel in deze maatschappij moet je toch voor een groot deel meespelen. Als je het al heel lang doorziet, kun je de trucjes toepassen en er toch voor je gevoel eigenlijk uitstappen, om helemaal je eigen gang te kunnen gaan.
Het is een moeilijke weg geweest van vallen en opstaan, maar vooral van leren vertrouwen op het leven, dat er voor mij wordt gezorgd vanuit de spirituele wereld, het Universum en ook Moeder Aarde.
Dit heeft er ook voor gezorgd dat ik financieel totaal onafhankelijk en vrij wil zijn voor de rest van mijn leven en dat ben ik gaan regelen.
Want nooit, never nooit meer, neem ik deel aan ziekmakende systemen. In geen enkel geval.
Als het mij niet was gelukt ooit de kracht te vinden om hieruit te komen, was ik 10 jaar geleden letterlijk uit het leven gestapt, want op dat punt was ik aangekomen.
En precies op dat punt sprong mijn ziel in de bres en bracht mij terug naar het echte leven, zonder innerlijke strijd. Ik wilde eigenlijk geen einde aan mijn leven maken, maar zag geen uitweg meer, ik ging kapot, dag na dag.
Achteraf gezien zag ik dat dit het einde van mijn destructieve ego-mechanisme was, van waaruit ik nog aan het overleven was.
Het werk dat ik heb gedaan om mijn ego voor mij te laten werken was niet gering, maar het is gelukt. Het is een vriendelijk ego geworden, die mijn inspiratie en ingevingen ondersteunt en overal niet zoveel van vindt, maar super praktisch en helder kan nadenken. Ik durf zelfs te zeggen dat door een hoger bewustzijn te leven je ego ook nog intelligenter wordt. Ik kan verder en ruimer denken dan ooit en dat is erg gemakkelijk.
Bloed, zweet en tranen heeft het me gekost, maar geloof in mezelf heeft het teruggebracht. Ik zou het zo weer doen. Wat een boeiend proces was dit, wat ik blijkbaar wilde ervaren.
En alles wat ik onderweg heb geleerd, heb ik me zo eigen gemaakt dat het nu wel makkelijk gaat.
Mijn draagkracht is enorm geworden en als ik val sta ik weer op, het maakt niet uit. Leven is überhaupt al een risico, dat neem je.
Mijn vertrouwen in mezelf en vooral in het vrije leven, is heel groot.
Ik heb door het nemen van deze stappen zelf mijn vrijheid ingenomen en me losgekoppeld van mijn oude programmatie over hoe ik moet zijn en wat daarvoor in mijn leven door school, maatschappij en familie tegen mij is gezegd, hoe wij moeten leven en hoe het leven is. Ik heb dit los durven laten, mijn plaatjes losgelaten van hoe iedereen dit deed en zelf uit durven leren zoeken hoe ik wil zijn en wie ik in wezen al was!
Tegenwoordig vergeet ik helemaal van hoever ik kom, zover ligt het al achter me. Heel maf.
Vrijheid krijg je niet. Die moet je nemen. Dat vraagt kracht en moed. Dat vraagt alleen te durven staan. Zonder back-up. Zonder draagkracht van anderen of systemen. Los durven staan van instanties die eventueel een buffer kunnen zijn. Los durven staan van het maatschappelijke systeem, door succesvol ondernemer te durven zijn. Ja, durven. Want het vraagt echt alles van je als je dit wilt leren en je komt onderweg heel wat uitdagingen op je pad tegen, die je in je normale leven niet zou tegenkomen.
Ook hier ben ik enorm dankbaar voor, want wat ben ik een rijk en gelukkig mens geworden. In deze moeilijke tijden merk ik dit nog beter, want nu komt het er echt op aan. Wie je bent en hoe innerlijk vrij je bent. Dan loop je niet met de massa mee en durf je onafhankelijk te denken, wat een ander er ook van vindt. Boeien. Rijk van binnen en sterk. Niet bang te krijgen, want ik heb de donkere nacht van mijn ziel al beleefd en er is niets enger dan dat.
Vol vertrouwen leef ik nu met en in mezelf, de wereld is in mij. Maar ook vol vertrouwen in anderen en vooral in het leven en de goedheid van mensen. Ik durf ook het kwade recht in de ogen aan te kijken; bang ben ik niet meer. Alles is een illusie, hoe je binnenwereld is, zo is je buitenwereld. Ik voel de liefde in mijn hart, elk moment, elke dag. Ik voel het licht van mijn ziel en ik straal en straal het uit voor mij en voor ieder levend wezen hier op Aarde en het Universum. Ik draag mijn voertuig -wat mijn menselijk lichaam is- zeer, zeer waardig en zorg er heel goed voor dat het gezond en in balans blijft.
Ja, ik ben vrij. Helemaal vrij. En dat zou iedereen moeten zijn. Want dit vrij-zijn, is juist heel normaal.