De belangrijkste les die ik heb mogen leren is: hou eerst van jezelf, van je eigen ziel, je eigen hart. Als je je hiermee verbonden voelt, voel je je ook verbonden met Moeder Aarde, haar bomen, haar bergen, haar dieren en haar voedsel dat ze jou elke dag geeft.
Weet dat alles wat je uitzendt, je als spiegel terugkrijgt. Kies daarom bewust elk moment voor het goede (in gedachten en in daden/acties).
We leven nu intussen in een ander tijdperk. De Nieuwe Wereld noemen ze het. De bewustzijnsprocessen gaan momenteel heel snel. Dat merk ik ook bij de vrouwen in mijn jaartrainingen, de bewustzijnsprocessen waar ik 20 jaar over deed, doen zij nu binnen één jaar.
Als je kwaad doet, denkt of uitzendt, komt dit tegenwoordig direct als een boemerang terug in je eigen leven, naar jezelf. Niet eens zozeer naar de ander, maar naar jezelf. Je lichaam en ziel luisteren namelijk mee. Dit heeft ook hetzelfde effect als je het goede uitzendt, leeft vanuit de liefde in je hart. Ook dit komt als een boemerang terug in je leven, ook in je hart, je lichaam en je ziel. We leren deze lessen nu collectief heel snel. Focus je niet meer op je hoofd, je mind. Maar op je hart.
Het is belangrijk het vrouwelijke stuk in onszelf niet meer te onderdrukken, want daar zit de sleutel…. Dit geldt ook voor mannen. De oude wijzen zeiden dit al ruim 5000 jaar geleden. Wij leven in een ego-bewustzijnswereld en we zijn bezig onszelf te transformeren naar een hartsbewustzijnswereld. Het leuke is dat we onze perfecte wereld nu zelf kunnen creëren, door ons hart de leiding te laten nemen over ons leven, hoe wij omgaan met onszelf en anderen. Niet vanuit je hoofd, want vanuit je overlevingsmechanisme praten de stemmen in je hoofd over wat zij eng vinden en wat je allemaal niet kan (innerlijke criticus).
Inmiddels is de Sterrenpoort van het Hart opengegaan, dat betekent dat er hier (in Nederland) al ontzettend veel Hartsbewustzijn aanwezig is, de meeste mensen die vanuit hun hart leven, wonen hier.
Dit land loopt blijkbaar voorop, waardoor er spoedig meer landen ‘wakker’ worden en ook meer vanuit het hart gaan leven. Spannend!! Wat zal er dan gaan gebeuren?
Het ego-mechanisme wordt nu zo zichtbaar, bij mensen, maar ook collectief bij alle andere landen, het meest zichtbaar zijn die in oorlog zijn.
Zo groot, zo klein zeg ik altijd.
Als je van binnen negatief denkt, zul je ook sneller naar buiten negatief oordelen en je zo gedragen.
Het is de kunst om echt weer van jezelf te gaan houden, ook al word je door anderen en het leven op de proef gesteld. Ik zie dat altijd als een kans om te groeien en mezelf te testen of ik in mijn hart kan blijven. Het gaat niet om macht en bezit.
Maar wat gebeurt er dan?
Als een ander je kwetst, heb je vaak de neiging om meteen te reageren. Maar wat er in wezen gebeurt, is dat de afwijzing van de ander binnen komt, bovenop de stapel van je eigen oordelen over jezelf. En dat is zwaar.
Als jij ervoor kan kiezen jezelf positief te ondersteunen en jezelf niet meer veroordeelt op een negatieve manier, zul je reacties van anderen totaal anders ontvangen en zullen deze niet meer resoneren vanbinnen. Wat er dan gebeurt, is dat jij dan een soort boemerang wordt, als spiegel fungeert, waardoor het als vanzelf teruggaat naar de ander.
Hoe meer jij dit leert bij de ander te laten, hoe sneller een ander hiermee aan de slag kan, en jij alleen fungeert als een spiegel. En ja, hooggevoelige hebben een enorm empathisch vermogen en willen graag dat de ander zich goed voelt, maar dit is niet altijd effectief of constructief voor jezelf.
Het is geen gemakkelijke weg om pionier te zijn en de ‘waarheid’ te zeggen en te spiegelen. Soms alleen al door er te ‘zijn’ als HSP’er kun jij al op de knoppen van de ander ‘drukken’. Als boodschapper zeg en spiegel jij dingen die de ander (nog) niet wil horen of zien.
Die richt vaak zijn of haar pijlen dan maar op jou, maar als jij in je volwassen stuk kunt blijven, zelf niet afdaalt naar je eigen gekwetste kindstuk en in je kracht kunt blijven, kun je toch laten zien wat het met je doet zonder zelf in de slachtofferrol te komen.
Dan geef je als het ware de uitgaande projectie terug aan de ander, zodat de ander gespiegeld wordt en als hij of zij het neemt en kan zien, dan ook echt hier zelf mee aan de slag kan, soms met hulp van derden.
Blijf je in je hart. Kun je de ander altijd vanuit je hart blijven zien, dan blijf je ook in je kracht. Dat is de kunst, en dat kun je oefenen, en wordt dan ook steeds gemakkelijker. Ook je draagkracht groeit.
En ja, soms is het ook wel zwaar, het is vooral uithouden, jezelf geruststellen, maar ook hier kun je in groeien en je innerlijke kracht vergroten. Dit kun je leren, om verder te komen in jezelf, je grenzen te verleggen, moedig te zijn, in je kracht te blijven en je niet terug te trekken in jezelf.
Je plek blijven innemen.
Er is duidelijk veel licht op ons eenzame pad, binnenkort gaan we ons veel minder alleen voelen, ik merk het nu al. Wees trots op je hooggevoeligheid en put er je kracht uit omdat je weet dat je anders zijn een spiegel is voor de ander en achter die spiegel ligt een schitterend geschenk klaar voor die ander als hij of zij er klaar voor is.
Tot dan heb jij de mooie, moedige taak om te blijven spiegelen. Geef jezelf een pluim als je goed bij jezelf kunt blijven, je liefde kan blijven voelen.
Als je vanuit je hart leeft, neem je geen gekke beslissingen. Dan ga je niet iemand blindelings volgen, maar dan blaas je jezelf ook niet op. Vanuit je hart leef je op een goede manier voor jezelf en voor anderen. Dat voelen, die eigen ervaring, dat is de kern. Leer te luisteren naar jezelf. Dat is je cadeau!!
6 reacties
Mooi geschreven weer, lieverd en het is zooo waar! Merk het meer en meer en ik draag de boodschap zeker uit. Gelukkig staan er inderdaad steeds meer mensen voor open. DE LIEFDE OVERWINT
Hallo Tamara,
Wat een ontzettend goed stuk is dit. Het heeft veel betrekking op mij.
Ik ben ook HSP daar ben ik sinds kort achter maar eigenlijk onbewust weet ik dat al van kids af aan. Vroeger dacht je je dat raar was en dat je de enige was die anders dacht/denkt omdat er mensen zijn die niet HSP zijn dan wel, je voelt je dan erg alleen.
Nog kan ik me erg alleen voelen maar nu heb ik gelukkig meer mensen waar ik mee kan praten.
Ik vind het nog steeds erg moeilijk zoals je in jouw artikel beschrijft. Ik doe mijn best om alles niet zo hard binnen te laten komen maar het valt niet mee. Soms is het net of de tegenpartij expres een discussie uitlokt waar ik dan gelijk op reageer. Ik heb me voorgenomen om me niet meer te laten verleiden daartoe.
Groetjes,
Nancy
Lieve Tamara
Poeh … ik heb jou bovenstaande tekst gelezen
Ik heb het juist van de week zo moeilijk gehad
Heb nagedacht dat het zo moeilijk voor mij is om
Met andere mensen om te gaan omdat de meeste
Mensen zo anders zijn als ikzelf … mensen hebben
Over van alles veel te snel een oordeel en denken nog
Te veel in eigenbelang , ik zou graag willen leren vanuit mijn hart te denken
Al denk ik dat ik dat al aan het leren ben.. want in mijn gang hangt een schilderij
dat ik gemaakt heb een groot hart
Met daarin een kleine witte tekst ” denk niet met je hoofd maar met je hart ”
Ik zit nu 3 jaar zonder baan en heb echt zoveel energie verbruikt om maar iets
Te verdienen , ik maak babyartikelen probeer het te verkopen en ik fotografeer
Maar het gaat zo moeizaam … ik begrijp mensen gewoon niet
Fijne dag ????
Liefs Monica
Lieve Tamara,
Heel mooi blog en zeer herkenbaar. inderdaad soms een eenzaam pad, al weet ik dat ik niet de enige ben dat maakt het minder eenzaam. Door van mezelf te houden en voor mezelf te kiezen heb ik ook al eens de keuze moeten maken dat een persoon niet meer in mijn leven paste. Wat er dan gebeurt…..en om dan in liefde te blijven kijken….het is gelukt en ik heb er veel van geleerd. Dus de ander was mijn spiegel en gaf mij waardevolle lessen zodat ik voor mezelf leerde kiezen. Zwaar maar dankbaar ! Warme groet, Desy
Tamara, dit is weeral een fijne blog om te lezen. Het is de nagel op de kop. Ik had 2 maanden geleden een moeilijke periode. Ik doe ondertussen je cursus Jezelf Liefhebben. En vandaaruit begint alles natuurlijk. Van jezelf houden. Je bent een fantastische vrouw. Heel veel liefs en uitkijkend naar terug iets nieuws, Arianne
In deze voor mij eerste blog staan werkelijk zo ontzettend veel waarheden. Vooral: “Het is vooral uithouden, jezelf geruststellen, je plek blijven innemen” heb ik zelf ook toegepast en ervaren. Hartelijk bedankt, lieve Tamara, voor deze veel krachtgevende/stimulerende blog.
Reacties zijn gesloten.