We leven in een wereld waarin alles voortdurend verandert en niets ook maar enig moment hetzelfde blijft. Situaties veranderen, dromen veranderen, overtuigingen veranderen en gedachten veranderen iedere seconde. En volgens natuurkundigen is zelfs materie niets anders dan beweging en dus veranderlijk.
Dit is een gegeven waar we veel vertrouwen aan kunnen ontlenen. Het kan een fijn vooruitzicht zijn dat elke dag weer nieuw en fris is, vol ongekende mogelijkheden. Dat ieder moment weer verrassend anders kan zijn. In de praktijk blijkt het omgekeerde het geval. We zijn ons continu aan het verzetten tegen die veranderlijkheid. Verliefdheden mogen niet voorbijgaan, een verworven status moet onaangetast blijven, wie dichtbij ons staat mag zich niet verwijderen, roem moet blijven, geluk moet eeuwig duren, overtuigingen mogen niet veranderen, en laat ons lijf in godsnaam jong blijven.
Krampachtig beschermen we dat wat we aangenaam vinden en net zo krampachtig proberen we het onaangename buiten de deur te houden. Een zeer vermoeiende en ook pijnlijke bezigheid. Want wat we in feite doen is ons verzetten tegen de volheid van het leven zoals het aan ons verschijnt. Eigenlijk willen we slechts een mager deel en verkeren we in de illusie dat we juist voor rijkdom gaan. Materiële of immateriële rijkdom, dat doet er niet toe. Het patroon van beheersen is hetzelfde. En even vermoeiend.
Ook het volgen van een spiritueel pad, kan een poging zijn om te willen ontsnappen aan die veranderlijkheid van het leven. Een zoektocht naar een plek die helemaal goed is. De belofte van het paradijs op aarde. Het bezoeken van retraites, workshops en spirituele trainingen kunnen bijzondere ervaringen geven die als een doorbraak en/of verlichting aanvoelen en nog lange tijd nagloeien, maar heel vaak komt er toch weer die terugslag. Dat vinden we onaangenaam en hup, de volgende workshop is alweer geboekt.
Wat betekent overgave nu eigenlijk? Overgave leert je iedere situatie, aangenaam of onaangenaam, te respecteren als een uiting van dat goddelijke wat zich manifesteert. Maar ook iedere relatie tussen jou en de ander. Je leert diep te ontspannen in de werkelijkheid zoals die zich aan jou mag ontvouwen, zonder er ook maar enig moment aan te willen sleutelen. Dat brengt een ongekende vreugde en lichtheid in je bestaan. Nu is ons hoofd daar het niet altijd zo mee eens. Dit vereist wel oefening en is voor gevorderden.
Overgave aan bijvoorbeeld de goddelijke intelligentie van de natuur, betekent overigens niet een apathisch toekijken of je overgeven aan een God (of het Goddelijke, universum of hoe je het noemen wilt) die alles regelt. In de overgave ben je alert en aanwezig en volg je je natuurlijke impulsen tot actie en handelen, wat iets heel anders is dan geforceerd aan het leven willen sleutelen tegen de natuurlijke stroom in. Je komt wel in beweging als iets klopt of goed voelt. Vaak doe je dat heel snel. Als een impuls. Op deze momenten grijpt je ziel in. Je hoofd heeft niet zoveel verstand van dit soort zaken ;-). Volg altijd je hart hierin, die weet wat klopt.