‘Vanmorgen, zei een goede vriend tegen me: Tamara, zou je ook zonder uitdagingen kunnen leven? Huh? Dacht ik. Maar wat een leuke vraag! Nee, zei ik meteen, natuurlijk kan ik niet zonder uitdagingen leven. ‘Maar je doet zoveel’ zei hij.
Ja, dat klopt, zo ben ik nu, ik bouw aan mijn leven aan mijn bedrijf aan mijn relaties, ik voed ze vanuit mijn ziel, ik maak daar bewuste keuzes in. Ja, mijn tempo ligt hoog, dat is mijn tempo geworden nadat ik geen kritische ik meer in mijn hoofd heb die me nog tegen houdt, dat heb ik zo getraind in mezelf. Ja, ik ben snel, ik ben heel praktisch, nuchter en heb het geluk dat ik meteen iets kan implementeren. Ik heb geen faalangsten meer zoals ik ze vroeger had. Ik doe het gewoon, en ik zie onderweg wel of ik mijn plan moet aanpassen of niet, ik doe het als ik de energie voel in mijn lichaam dat het klopt. Ik twijfel niet met mijn gedachten meer. Daarom kom ik gelijk in actie en geeft het me juist energie, al mijn projecten, ideeën.
Ik wilde deze weken in juni en juli afbouwen, ik was heel moe, ik heb goed gerust, snel tankte ik hierdoor weer bij doordat ik echte rust heb genomen, veel in de natuur, gemediteerd, en veel alleen te zijn geweest, teruggetrokken in mijzelf, verbonden met mezelf en mijn ziel, vielen hierdoor ineens weer de nieuwe creatieve ideeën zo bij me binnen en ben ik ze gelijk gaan doen, omdat het klopte. Go with the flow. En als ik ergens tegen aan loop, los ik het op dat moment wel op of vraag om hulp. Ik ga dat vooraf niet bedenken waar ik tegen aan zou kunnen lopen. Heerlijk om zo mijn eigen tijd in te delen.
Zo stond ik gisteren op na een weekend inspiratievol gewerkt te hebben en ik had zin om eruit te gaan. Ook gedaan, lekker gewandeld en een dorp verder lekker met mensen op het terras gezeten om te dineren. Hoe fijn vind ik dat, gewoon mijn eigen tijd indelen naar hoe ik me voel. Zo’n dag ‘niets’ doen, levert vandaag weer ruimte op en zin en kan ik weer verder om mijn projecten af te ronden.
.
Weet je, zei ik tegen die vriend, ik heb me jaren zoooooo verveeld tijdens mijn burn-outs dat ik er ook bore-out van raakte; daar werd ik nog eens extra depressief van omdat ik geen doel had in mijn leven, geen missie, niets om aan bij te dragen, te kleine wereld, geen controle over mijn gemoedstoestand. Dat was een ware hel, dat heb ik achter me gelaten. Ik had jaren het gevoel gehad dat ik stil stond, en ik was doodongelukkig. Ik heb pas de laatste jaren het gevoel dat ik echt leef en dat ik het helemaal kan nemen. En als ik ergens heel blij van word, dan ga ik daar vol voor! Dan is er niets en niemand die me daarentegen kan houden, daar luister ik gewoon niet naar en richt ik totaal mijn aandacht niet op.
Ja, ik realiseer me: ik doe veel. Soms zeggen zelfs klanten tegen me, ‘Jeetje Tamara, wat doe jij toch veel, hoe doe je dat toch? Dan vertel ik dat als je leert gebruik te maken van je levensenergie, je seksuele levensenergie en deze leert omzetten in creatiekracht, dat je altijd vol energie en inspiratie zit. Ik heb geleerd mijn kanalen open te zetten voor het universum voor ideeën die gewoon binnen komen vallen en ik heb geleerd heel goed mijn lichaam volledig te bewonen en te aarden, zonder enige afwijzing naar mijn lichaam, maar als mijn huis die mij draagt en ik eer haar diep, door mijn lichaam leef ik en kan ik alles doen wat ik voel en denk.
Ik heb geleerd mijn malende denken te stoppen, al jaren geleden, geen saboteur en kritische ik nog een hoofdrol te geven, maar die slapen lekker achter in mijn bus. Ik heb geleerd op mezelf te vertrouwen en ik mag veel fouten maken, daar leer ik van en ik ben ook maar een mens, relativeren kan ik ook goed. Geen drama meer, geen slachtoffer meer van mezelf te maken, van ooh, wat heb ik toch veel meegemaakt, daarom kan ik niet meer alles uit het leven halen. Bullshit, zeg ik dan. Juist wel, ga in een andere ervaring zitten. Neem het leven, en ja, ik heb geleerd volledig de liefde en het leven te nemen.
Nadat ik door dit alles voelde hoe ik van mezelf kon houden. Dat ging dan min of meer vanzelf, door mijn hand op mijn hart te leggen, liefde, heling en dankbaarheid als zaadjes te planten en vanuit het speelse kind (ziel) alles weer door verwonderde ogen te blijven zien als elke dag een nieuw avontuur waar ik voluit JA op zeg. Ik heb geleerd 100% op mijn gevoel en intuïtie te vertrouwen en daarop mijn keuzes te baseren, zelfs grote en belangrijke keuze kan ik hierdoor snel maken. Dat scheelt veel tijd en twijfel die ik niet meer heb, omdat mijn hoofd geen kans krijgt meer om dingen te overwegen en afwegen t.o.z. van elkaar. Heeft geen zin, mijn lichaam weet wat wel of niet klopt, wat wel of geen Ja is.
.
Hierdoor is mijn draagkracht groter geworden, ik kan inmiddels goed stress reguleren, dan trek ik me terug en zeg ik gewoon al mijn afspraken zonder schuldgevoel af, is pure noodzaak en geef mezelf prioriteit. Ik geef goed en op tijd mijn grenzen aan mezelf en anderen aan. Ik doe alleen maar waar ik bewust Ja op zeg en houd mijn energie hoog.
En alles wat niet stroomt, niet fijn voelt, daar neem ik afstand van, letterlijk, maar ook energetisch. Hierdoor blijf ik op mijn pad, en ik heb geleerd de consequenties te aanvaarden die daarbij te horen want ik heb geleerd daarover alle verantwoordelijkheid te dragen. Ik heb geleerd negatieve emoties te doorvoelen en uit te houden. Te incasseren en zelf de verantwoordelijkheid te nemen om mijn eigen shit te verwerken voordat ik deze op iemand anders projecteer. Ik blijf uit negatief denken en ook negatief spreken.
Dit heeft ervoor gezorgd dat ik hele goede relaties met mensen heb gekregen, met een hoge energie en liefdestrilling. Onvoorwaardelijk en zonder voorwaarden. Diepe vriendschappen omdat ik geleerd heb bevriend te worden met mezelf. Ik kan dagen, zelfs weken alleen zijn en me niet meer eenzaam voelen zoals vroeger, waardoor ik gezelschap koos wat niet goed voor me was om maar niet alleen te hoeven zijn.
Ik overschat mezelf echt niet, maar ik onderschat mezelf ook niet meer. Ik doe en probeer gewoon en zie wel of het lukt of niet. Als het niet lukt, maakt niet uit, ik faal dan niet. Ik ben niet minder waard. Dan klopte het gewoon niet, simpel. Komt er wel iets anders of een ander idee.
Ik ben gewoon een vrouw die hooggevoelig is en heeft geleerd gebruik te maken van haar interne mogelijkheden om deze in de buitenwereld toe te passen.
Ik word volgende week 43 jaar, van die 43 jaar heb ik 32 jaar in mijn eigen gevangenis gewoond. Ik heb geleerd mezelf te bevrijden.
En daar ben ik me erg bewust van en dat vier ik nu elke dag! Of deze dag nu alleen is, of met anderen, maakt ook niet meer uit. Elke dag is waardvol en elke dag leef ik nu zonder pijn, zonder verdriet en zonder lasten van het verhaal van mijn verleden.
Daar heb ik keihard voor gewerkt en het is gelukt!
Of ik zonder uitdagingen kan leven? Nee, dat is geen leven voor mij. Uitdagingen triggeren mijn levenslust en mijn levensenergie. Ik zuig het leven in me op tot ik niet meer kan. Kijk ook eens op mijn nieuwe idee wat ik afgelopen weekend heb uitgewerkt, misschien resoneert dit wel bij jou:
.
.
Tamara’s bijzondere levensreis heeft haar zeer waardevolle inzichten gegeven en doorleefde wijsheid gebracht, die ze heeft verwerkt in haar krachtige en unieke jaarprogramma’s. Ze heeft zichzelf bevrijd van een pijnlijk verleden, waarin ze als hooggevoelig kind meervoudige trauma’s opliep. Hierdoor moest ze, om te overleven, haar hooggevoeligheid onderdrukken, waardoor ze vanuit haar hoofd ging leven, afgesloten van haar diepe gevoelswereld. Later in haar leven kreeg ze hier veel last van, dit uitte zich in meerdere depressies, 5 burn-outs en een straatangst van 2 jaar. Ze heeft deze zelf leren overwinnen en is nu al jaren angst-, depressie- en burn-out vrij. Haar transformatie was groots. Van hieruit is de Vrouwenkracht Academie ontstaan, waarin ze op alle lagen met haar klanten werkt. Ze biedt hooggevoelige vrouwen praktische handvatten aan over hooggevoeligheid, hoger bewustzijn en hoe je de wezenlijke verbinding met jezelf kunt herstellen.
De vrouwen die bij haar één jaar in training en coaching gaan, kunnen door de Vrouwenkracht Methode® weer innerlijke vrijheid in alle facetten van hun leven ervaren en zij hebben hun innerlijke verbinding hersteld. En deze verandering is blijvend.