Wist jij dat angsten en depressies gedachtegangen zijn waar je in bent gaan geloven? Een lange periode dacht ik echt dat ik zo was, gevoelens van waardeloos zijn, geen toekomstperspectief meer zien. Ik had het in feite eigenlijk opgegeven, ik, die altijd zo veel vechterslust had. Ik was bij de pakken neer gaan zitten en wilde me nergens meer verantwoordelijk voor voelen ook niet voor mezelf. Ook niet voor mijn leven. Ik dacht dat ik er nooit meer uit zou komen en dat dat het was. Ik dacht dat echt. Ik geloofde dat toen ook. Het leek een uitweg. Voor mijzelf en voor mijn leven. Maar dat was niet zo, door mezelf opnieuw te programmeren, leerde ik voor altijd vrij te blijven van mijn angststoornis en chronische depressie. Ik vertel jou graag hoe dit werkt in jezelf.
Maar een depressie of een burn-out hebben krijgen is nog steeds een soort taboe. Iets waar mensen zich vaak voor schamen. Het is volksziekte nummer 1 inmiddels en dit wordt bij de huisarts opgelost met een pilletje. Ik heb zelf nooit dat pilletje geslikt, ik ben op een gegeven moment aan de slag gegaan met nieuwe patronen creëren in mijn leven, ik moet het beter uit leggen: Ik heb zelfs nieuwe gedachtebanen (karrensporen) aangemaakt in mijn hersenen die ervoor zorgen dat ik niet meer in een depressie, depressieve klachten of burn-out terecht kom.
Ik ga je een stukje vertellen over mijn complete verhaal waar ik me heel lang voor heb geschaamd, maar nu niet meer. Nu help ik door middel van mijn trainingen er anderen ermee, waardoor het ook allemaal zin heeft gehad om dit proces zo goed te doorgronden.
20 jaar lang heb ik geleden aan een chronische depressie, naast 2 langdurige burn-outs van 3 jaar. In de aanloopperiode heb ik nog 3 korte burn-outs van een paar maanden waar bij ik al na een paar maanden aan het werk ging. Dit inclusief een angststoornis met paniekaanvallen van 2 jaar waardoor ik niet meer naar buiten durfde, eigenlijk niet meer onder de mensen durfde te komen. Sociale angst ervoer. Hierdoor heb ik ervaren hoe het was om in het diepe ‘donker’ van mezelf te zitten. Een lange periode dacht ik echt niets meer te kunnen, waardeloos te zijn, geen toekomstperspectief meer. Ik had het in feite eigenlijk opgegeven, ik, die altijd zo veel vechterslust had.
Ik was bij de pakken neer gaan zitten en wilde me nergens meer verantwoordelijk voor voelen ook niet voor mezelf. Ook niet voor mijn leven. Ik dacht dat ik er nooit meer uit zou komen en dat dat het was. Ik dacht dat echt. Ik geloofde dat toen ook. Het leek een uitweg. Voor mijzelf en voor mijn leven. Gewoon geen verantwoordelijkheid meer nemen, nergens over. Dat leek een uitweg, maar al snel kwam ik erachter dat ik in mijn eigen hel was beland. Ik stierf elke dag een beetje, maar dat wist ik toen niet, omdat het geleidelijk aan ging. Mijn ego-overlevingsmechanismes stierven elke dag een beetje af; en ja, dat was een gevecht. Een enorm gevecht in mijn hoofd. Net zoals dat bij iedereen gaat weet ik nu die hierin stapt.
Langzaam aan, ondanks paniekaanvallen en niet meer op willen staan, begon een deel in mij, ik denk achteraf gewoon mijn ziel (of engelen, gidsen of hoe je het noemen wilt) met me te communiceren. Ik vond dat in het begin erg verwarrend. Want het zei totaal het tegenovergestelde dan mijn ego. Mijn wezen zei me, dat ik me moest laten vallen. Dat heeft nog maanden geduurd voordat ik het kon. Dood en doodeng was het, maar ik viel. Ik viel zacht. Hè? Ik viel niet te pletter? Ik ging niet dood? Nee, het voelde zacht.
De val op zich liet mijn overlevingsmechanisme wankelen waardoor ik aan de slag kon met mezelf om alles wat ik in al die opleidingen die ik had gevolgd, ook had geleerd maar eens in de praktijk te gaan brengen. Ik durfde nog steeds niet naar buiten, dus was mijn eigen proefkonijn. Had ik niet bewust over nagedacht, het liep gewoon zo. Ik ging experimenteren met het aanleggen van nieuwe hersenbanen. Karrensporen, zo noem ik ze ook wel eens.
Ik ging experimenteren om nieuwe gewoontes te creëren. Ik las dat het 21 dagen duurde, voordat je hersenen een nieuwe baan konden aanleggen. Ik was gewoon nieuwsgierig en verwachtte eigenlijk niet zo veel. Maar na een maand deed ik datgene vanzelf wat ik 21 dagen lang elke dag had gedaan. Toeval dacht ik.
Nog een keer experimenteren met iets anders. Een maand later ging dat ook automatisch. Dat kon geen toeval zijn. Ik ging steeds verder en pakte op een gegeven moment ook mijn straatangst en depressie aan.
Ik ben er nu van overtuigd dat angsten en depressies negatieve gedachtegangen zijn, waarin je bent gaan geloven, die hele diepe karrensporen hebben en waarmee je je volledig bent gaan identificeren. Ik heb een paar jaar geleden de Vrouwenkracht Methode® ontwikkeld hoe je depressie, angsten en belemmerende overtuigingen kunt transformeren door heel bewust telkens een nieuw karrenspoor te creëren. Deze heb ik eerst zelf toegepast met groot resultaat. Daarna ben ik er met mijn groepen mee gaan werken en deze vrouwen hadden ook direct resultaat. Door middel van praktische uitleg en oefeningen kun je deze in de praktijk zelf gaan toepassen.
Ik werk ook met bekrachtigende rituelen, visualisaties en innerlijke opstellingen, maar vooral zelfonderzoek is het allerbelangrijkste. Je leert hoe je jezelf kunt helen. Ook werken we met krachtige energieoefeningen, waardoor je bewust wordt van hoe je je eigen veld kunt creëren en wat voor uitwerking dit heeft op je relaties, inclusief die met jezelf. Iedereen heeft haar eigen wijsheid, het gaat erom deze stem in jezelf opnieuw te horen en vanuit je eigen wijsheid te gaan leven en keuzes kunnen maken. Van hieruit zijn ook mijn jaarprogramma’s ontstaan.
Nu weet ik dat deze processen voor mij onmisbaar waren om het overlevingsmechanisme te kunnen transformeren naar wat ik noem: levens-mechanisme. Naar het leven toe, niet meer gedreven vanuit pijn. De pijn is getransformeerd, waarbij de essentie van mij, wie ik in wezen ben overbleef. Daarnaast kon ik nieuwe karrensporen maken van overtuigingen die me ondersteunen. Zo maakte ik er gebruik van en ik werd hierdoor eigenlijk steeds meer mezelf.
Zoveel mensen moeten nu deze informatie tot hun beschikking hebben. Het is belangrijk vrij te zijn van angsten en depressie en het kan!