Je moet als mens en zeker als je zelfstandig ondernemer bent, bereid zijn om continu te verliezen. Je geweldige ideeën en fantastische plannen ook weer los durven te laten als er geen energie op zit en als jouw innerlijke koers wijzigt. Dan moet je moedig durven zijn om trouw te zijn aan wat je voelt wat klopt voor dat nieuwe moment. Je bent pas vrij als je je niet door je angst voor tekort (aan geld of klanten of vrienden, of aardig gevonden te worden, of erbij te horen) laat leiden. Dat moet je moedig durven zijn om te blijven vertrouwen op je vertrouwen, op de energie die je voelt en vertrouwen hebben in overvloed, dat er voor iedereen genoeg is, ook voor jou.
Dát is krachtig energiewerk, dat is vertrouwen hebben in je ziel, je zielenpad, in het universum, en onvoorwaardelijk geloven in de wet van aantrekking. Ook ik ga regelmatig in gesprek met het Universum en mijn engelen en geef aan dat ik hun hulp kan gebruiken, dat mijn deur openstaat, dat de juiste mensen op mijn pad mogen komen.
Ook ik moet soms grote projecten loslaten, ook al vind ik deze supergaaf. Als het niet stroomt, niet loopt, er geen energie op zit, het niet moeiteloos gaat, stop ik het. Direct. Ik voel tegenwoordig dat het anders een enorm energielek wordt als ik dingen laat ‘hangen’ en op zijn beloop laat. Dat heb ik ook in contacten waarin ik voel dat ‘het’ er niet meer is. Ik bedank, ik eer en ik sluit af, waardoor ik weer verder kan in een nieuwe ruimte van creatiekracht en inspiratie die door mij heen mag stromen. Dan komt mijn flow altijd vanzelf terug. Door hierin geleerd te hebben mijn moed in te zetten en dapper durven zijn, is mijn leven in alle opzichten veranderd.
Ook het loslaten doet pijn, in het begin was dat heel heftig en met veel tranen en verdriet. Nu is het zacht en zit het meer in dankbaarheid. Het trouw en loyaal aan mezelf blijven is mijn hoofdprogramma geworden in mijn leven en ik maak hierdoor de wonderlijkste dingen mee. Ik durf dingen te doen, die ik voorheen nooit zou durven en bovenal kom ik met de mooiste mensen in aanraking omdat ik ruimte voor ze heb.
Ik kies, zoals ik ook altijd mijn klanten kies, of het klopt in de energie met mij. Dan werken we zo fijn samen in het jaarprogramma met diepe persoonlijke processen en nu ook in de nieuwe Coach Opleiding met de Vrouwenkracht Methode®. Ook hierin heb ik gekozen en dan klopt het. Om de vrijheid te voelen om dit te mogen van jezelf, zul je eerst je eigen patronen moeten leren herkennen, hoe je bent opgevoed. Zeker als je bent opgegroeid met het gevoel dat jouw eigen behoefte minder belangrijk is dan die van een ander, zo ben ik ook opgegroeid. Alles opofferen voor anderen, jezelf weggeven voor anderen, je bestaansrecht claimen in de buitenwereld door andermans behoeftes te volgen en niet die van jezelf. Van ver ben ik moeten komen om hier uit te raken. Patroon voor patroon en overtuiging na overtuiging heb ik moeten doorgronden en onderzoeken.
Wat een pijn zat hieronder en dit ging zelfs generaties terug. Steek je kop maar vooral niet boven het maaiveld uit, want anders wordt deze afgehakt. Wees maar geen hoge boom, dan hoef je ook niet veel wind te vangen. Ik heb ontdekt, dat ik wel een hoge boom ben. Misschien ben jij dat vanuit je wezen ook wel, maar heb jij je ook een leven lang aangepast om erbij te horen, niet op te vallen om maar niet alleen te komen te staan. Ik heb jaren alleen gestaan, ik heb vele mensen en familieleden verloren op mijn pad om steeds trouwer te worden aan mezelf. Vele tranen heb ik gelaten en angsten uitgezeten, en steeds kwam ik een stapje verder en voelde ik dat mijn ego-overlevingsmechanismes kleiner werden en mijn ziel meer ruimte in kon nemen in mijn leven en ik liet haar de keuzes maken. Nu ben ik niet meer bang. En ja, ik vang soms veel wind, daar gaat mijn haar lekker van in de war, ik schud een keer en ik sta weer recht. Nooit gedacht dat ik hierop geen angst meer zou kunnen hebben, maar het is gelukt.
Door mijn boek te schrijven kwam ik in een gevoel dat ik met blote billen kwam te staan, ook dat heb ik overleefd, en jee, wat ben ik hierdoor gegroeid.
Ik kan nu zoveel beter goede keuzes maken op mijn oergevoel. Ik doe wat nodig is op mijn moment met veel respect naar mezelf en naar anderen. Ik heb namelijk in de tussentijd ook geleerd beter te communiceren en supereerlijk te zijn naar mezelf, en dus ook naar anderen. En ik vertel altijd hoe ik iets voel, beleef en waarom ik voor iets kies als anderen erbij betrokken zijn. Zo kan ik in verbinding blijven voor dat moment en toch trouw blijven aan mezelf.
En elke keer als ik me ongemakkelijk voel, weet ik dat ik aan het groeien ben. En groeien doet pijn en is oncomfortabel. Ik ben inmiddels getraind in het leren uithouden en ook in het onthecht zijn van het resultaat, zodat iets zich kan en mag ontwikkelen zoals het bedoeld is omdat ik het niet stuur met mijn verlangen en mijn mind. Dan klopt het altijd, blijft de energie hoog en blijf ik blij.
Alleen maar de keuzes in je leven volgen waar veel energie op zit. Dat is vanuit je hart en ziel leven en ook ondernemen, wat ik doe met de Vrouwenkracht Academie. Dat is pure essentiële kracht vanuit authenticiteit. Dat trekt altijd precies hetgeen aan wat hierop aansluit en dan komen de juiste mensen die bij jou passen.
Of dit niet egoïstisch is?
Dat zou je kunnen denken. Egoïsme gaat alleen om zelfbehoud en soms ten koste van anderen, vaak voor eigen gewin en hebzucht. De angst dat kiezen voor jezelf egoïstisch is, zit zo geprogrammeerd in ons DNA lijkt wel dat we nauwelijks open durven te staan om zelfs anders te denken. De angst om er niet bij te horen kan heel groot zijn. Maar het zit naar mijn idee toch echt anders. Contact met wie je in wezen bent, ook wel je hogere zelf genoemd, is leven vanuit je ziel. We weten ergens allemaal hoe fijn dat voelt omdat we het wel eens met flarden in momenten hebben ervaren. Dit was een voorproefje op wat echt je leven continu kan zijn.
Denk je niet dat de hele wereld, de mensheid, hoe we met elkaar omgaan, er anders uit komen te zien als we trouw kunnen zijn aan onze eigen kracht, verantwoordelijkheid en energie? Dat we dan allemaal meer tot ons recht komen? Dat we elkaars kwaliteiten en eigenschappen beter kunnen inzetten, daar waar het nodig is en dat dit meer gewaardeerd wordt? Als we de verantwoordelijkheid kunnen nemen om dat, wat we als kind te kort zijn gekomen, zelf te compenseren? Waardoor er meer interne veiligheid in jezelf ontstaat in plaats van dat je dit nog bij anderen ‘zoekt’? Met vaak als resultaat dat je niet de juiste partner hebt, omdat je elkaars pijnstuk compenseert in plaats van dat er echte liefde in vrijheid mag stromen?
Wat zou jij vandaag al kunnen doen, als eerste kleine stap om trouw te zijn aan wat je voelt om te doen waar jij behoefte aan hebt, en zonodig dit te communiceren met persoon waar het om draait, zonder de ander te kwetsen. Maar waarin je ook jezelf niet meer kwetst?