Ik spreeks soms dagen niemand, neem de telefoon niet op, zet mijn geluid uit. Ik ga dieper en dieper naar binnen en kom mezelf daar weer tegen. En ik vind het fijn. Ook al kom ik geparkeerde pijn en verdriet tegen wat ik dan kan en mag verwerken en daar de aandacht en tijd voor neem. Hier kom ik ook met mijn pure innerlijke kind in contact, dat gewoon wil spelen. Dat gevoel is super! Dat kind in mij, dat zelfs van opruimen een leuk spel maakt.

Door die stilte en geen prikkels van buitenaf wordt mijn creatiekracht langzaam weer wakker, ik voel het kriebelen. Ik schrijf alles op in mijn notitieboekje om het later uit te gaan werken, nieuwe ideeën voor boek en programma’s. Denk dat ik volgende week zover ben om dit te doen. Opgeruimd huis. Opgeruimd leven. Opgeruimd hoofd. Lekker! Kan het je aanraden.

Gevoelens van eenzaamheid heb ik steeds minder, bijna niet meer, heb ze extreem ervaren vroeger. Ik ben ooit door depressie in een proces terecht gekomen waarin ik twee jaar mezelf in huis had opgesloten door plotselinge straatangst, mensenangst eigenlijk. Ik zag niemand meer, alleen mijn moeder 1 x per week voor boodschappen, twee jaar lang. Achteraf heeft deze periode ervoor gezorgd dat ik vrienden moest worden met mezelf. Ik moest wel, sindsdien ervaar ik geen pijn van eenzaamheid meer. Ik wil je er wat over delen, wat de spirituele betekenis achter eenzaamheid is naar mijn ervaring.

Eenzaamheid is een innerlijke reis die je maakt in je persoonlijke ontwikkeling. Als je hard groeit als hooggevoelige vrouw, krijg je een andere frequentie, een hogere trilling noemen ze dat ook wel. Een ander (en hoger) bewustzijn. Dat is de transformatie van dat moment; je bent daardoor in een positie om verder te groeien. Vanaf dat punt ga je verder met je leven, je volgende transformatie tegemoet.

Vooral de Eenheid ervaren in en met jezelf, dat is een enorme transformatie en verdieping. Maar dat geeft ook gevoelens van eenzaamheid. Zodra je meer één bent met jezelf, sta je beter én blijvend in je kracht. Leven vanuit die kracht geeft je een fijner en mooier leven dan leven vanuit angst, eenzaamheid of leegte. Hoe tegenstrijdig ook; dat kan gevoelens van eenzaamheid omhoog halen. Juist als je transformeert, dat merk je aan dat mensen of situaties niet meer bij je passen. Je kunt nog heel lang compromis sluiten met jezelf, tot het echt niet meer gaat. Dan is het tijd om los te gaan laten en afscheid te gaan nemen, zodat je ruimte kunt maken voor wat zich vanuit het leven aan kan dienen. Dat lijkt in eerste instantie op verlies en kan rouwgevoelens met zich meebrengen. Maar dat is tijdelijk, pijnlijk, maar kortdurend. Als je weet dat dit erbij hoort, stap je minder in je slachtofferstuk en drama waardoor de ruimte eerder in jezelf en je leven ontstaat.

Er komen dan vanzelf nieuwe mensen, situaties en kansen in je leven. Het is aan jou om dit aan te gaan, kansen te grijpen of bij het oude te blijven. Deze tussenfase kan eenzaam voelen. Maar het is ook een kans om bevriend te gaan raken met jezelf. Om naar binnen te gaan en je gevoelens van pijn, verdriet en vreugde gewoon te gaan ervaren. Dat wil zeggen, als ze opkomen, ga dan gewoon ergens alleen zitten en laat het opkomen en adem het door. Dat is alles. Dit proces duurt maar een paar minuten. Het uit de weg gaan, kan uren, dagen, weken, maanden en zelfs jaren duren. Herkenbaar?

Spirituele betekenis van eenzaamheid:

Toen je besloot naar de aarde te komen om opnieuw geboren te worden, had je allemaal begeleiders om je heen, engelen en gidsen. Je had gemakkelijk verbinding vanuit het licht, jouw licht. Toen je geboren werd, was die verbinding er ook nog gemakkelijk, tot je 7de jaar blijft je 7de chakra openstaan, waardoor je nog in verbinding bent met je ziel, daarna sluit deze waardoor het ego zich kan gaan ontwikkelen. Daarom is het ook lastig als je ouder wordt, om deze verbinding te herkennen en vast te houden. De begeleiders waren er toen ook, ze zijn er áltijd. Door al je ervaringen in het leven zijn we vaak onze verbinding vergeten. Sommigen hebben die verbinding met gidsen, engelen en/of helpers wel weten te behouden. Op het moment dat je dit kwijt raakte, kun je je heel alleen voelen. Zelfs eenzaam.

Waarom trek ik bepaalde mensen aan als ik me eenzaam voel?

Gedachten vanuit de energie van eenzaamheid, trekt mensen aan die ook in de energie van eenzaamheid zijn. Je hebt dezelfde trilling, dus onbewust herken je veel in elkaar. En dat trekt elkaar aan. Wat je dan feitelijk aan het doen bent, is een relatie aangaan en elkaars eenzaamheid opvullen i.p.v vanuit vrije liefde een vriendschap of relatie aangaan. Er zit wel een gelijkheid in, (eenzaamheid) maar omdat je de ander nodig hebt om je goed te voelen, zal de energie uiteindelijk tegen je gaan werken. Want onbewust wil je graag dat diegene die opvulling blijft geven. Die tegenwerking kan op verschillende manieren gebeuren. Bijvoorbeeld door een breuk in de vriendschap/relatie. Je gevoel van eenzaamheid wordt daarmee wéér bevestigd, om vervolgens bij de volgende relatie in dezelfde valkuil te stappen. Wat ook een mogelijkheid is qua energie vanuit eenzaamheid die tegen je gaat werken, is manipulatie of bezitterigheid. Als je bevriend gaat raken met jezelf, voel je je minder eenzaam. Het is iets wat je intern moet gaan oplossen, dit kun je niet doen d.m.v. anderen. Ook mensen die zeggen niet alleen te kunnen zijn, dan zeggen ze eigenlijk: ik kan niet met mezelf zijn.

Wanneer je het bovenstaande herkent, heb je grote kans dat je geen verbinding hebt met jezelf. Dat er geen eenheid is.
De vraag is: Wat wil je eigenlijk ontvangen? Erkenning? Verbinding? Balans?
Je wilt je met iemand verbinden om je niet alleen te voelen. Wat je wezenlijk doet, is je verbinden met iemand anders i.p.v met jezelf. Zodra je je gaat verbinden met jezelf kan je veel meer en gemakkelijker contact maken met je begeleiders. Dan voel je je gedragen en voel je je één met jezelf. En niet meer alléén. Zij zijn altijd bij je; hier is niets zweverigs aan. De begeleiders kunnen overleden dierbaren zijn, maar ook je eigen engel en gids zijn aanwezig.

Veel hooggevoeligen kunnen ze voelen en/of zien. Ik maak elke ochtend contact met hen, en als ik iets belangrijks moet doen, of ik heb echt hulp nodig, roep ik ze aan. Ik voel dat het echt werkt. Ook bij readingen geven ze me informatie door. Dit is heel handig, ook in de groepen die ik begeleid.
Vanuit die eenheid met jezelf sta je in je kracht. Vanuit die eenheid en kracht kan je je verbinden met iemand anders, die ook in zijn kracht staat.
Eenzaamheid zit zo diep in ons leven geworteld dat het een behoorlijke bewustwording en transformatie nodig heeft om goed tot uiting te komen. Een stapje naar voren en een half stapje terug. Een transformatie is een andere frequentie krijgen. Een hogere trilling noemen ze dat ook wel eens. Een hogere trilling krijg je als je heel positief denkt, voelt en ervaart, ook als het tegen zit. Altijd het goede in iets of iemand blijven zien.
Zo lang je in een lagere frequentie zit, zal je mensen aantrekken die ook in die lage frequentie zitten. Op zich is daar niks mis mee, maar verwacht niet dat het je eenzaamheid op zal lossen.

Eenheid vanuit je eigen gevoel. Wanneer ieder in zijn eigen kracht komt en van daaruit zal handelen en vervolgens met de ander verbinding maakt, dan is er veel meer gelijkwaardigheid, waardoor er hele andere soorten relaties kunnen ontstaan. Hoe zou dan de wereld eruit zien, hoe zou dan jouw leven eruit zien?
Je kunt je voorstellen dat wanneer je een relatie aangaat met iemand, die een bepaalde leegte in je op moet vullen het een heel andere relatie zal zijn, dan met iemand die in zijn kracht staat. Iemand die al vervuld is, heeft niemand nodig om iets op te vullen bij zichzelf, waardoor automatisch een gelijkwaardige relatie ontstaat. Er zullen geen verwachtingen zijn waardoor er ook niets tegen kan vallen. Wanneer zijn er tegenvallers? Als er verwachtingen zijn.

Eenheid met jezelf, vervolgens met je begeleiders, daarna met de ander. Dat is een volgorde waarbij je in je kracht komt te staan! De volgende stap is de natuur, de wereld, het universum! Het is een enorm transformatie-proces waar de wereld nu inzit. Het transformatie-proces gaat gepaard met groeipijnen, groeistuipen, en natuurlijk tegengas! Om je vrij en los te maken vanuit de oude ballast.

Zie het als een rups die uit een cocon moet kruipen die een vlinder wordt. Daar is kracht en doorzettingsvermogen voor nodig. Zodra hij uit de cocon is, heeft hij ook kracht nodig om zijn vleugels te ontdekken en deze leren te gebruiken. Verwacht niet, wanneer je een keer mediteert, contact maakt met je hart, of met je ziel, dat je dan het transformatie-proces hebt volbracht. Nee, zo werkt het niet. Daar heb je heel wat meer momenten voor nodig, levenslessen, begeleiding, ondersteuning, doorzettingsvermogen, inzicht en inspiratie. Maar ergens maak je een begin natuurlijk.

Zorg dat je inspiratie zult vinden in je levenslessen, laat je bijstaan door liefdevolle mensen, ga op onderzoek uit, lees veel en sta open voor het leerproces!

Ik wens je Eenheid met jezelf!