Gelukkig zijn, ongeacht wat er gebeurt, is een state of mind die je kunt trainen door jezelf uit te dagen.
Dat betekent dat je je eigen gedachtepatronen doorhebt, wat deze met je emoties doen en dat je een keuze hebt om je daar niet mee te identificeren.
Jij bént namelijk die gedachtepatronen niet, die HEB je.
Ook wanneer je getest wordt door het leven, zijn er altijd situaties en mensen die op de loer liggen om je uit te dagen of jij in je hart kunt blijven.
Wanneer jij tot de grond toe wordt gekwetst en afgewezen, kun jij dan jezelf met een liefdevolle blik blijven aankijken als je in de spiegel kijkt? Zonder jezelf af te wijzen?
Wanneer een ander jou afwijst, is datgene wat ze afwijzen altijd een deel van zichzelf dat ze in jou herkennen.
Natuurlijk kun je dan ook verdriet of boosheid ervaren, dat zijn dan normale gevoelens, je bent ook maar een mens.
Maar de vraag is: Kun je deze energie van je emotie ervaren zonder dit naar buiten toe te ontladen, zonder deze terug te richten op de ander?
Ontladen zonder dat jij terug kwetst, omdat jij niet met jouw eigen pijn kunt dealen? Kun jij jouw pijn er gewoon laten zijn?
Ongeacht wat er gebeurt, dit leren incasseren en verwerken voor jezelf?
Dit zelf leren transformeren vanuit zachtheid en liefde?
Het leven test soms je kracht en doorzettingsvermogen of jij op jouw hart-pad kunt blijven, wat er ook om jou heen gebeurt.
Dan kom je erachter dat je zelfs dankbaar kunt zijn voor deze mensen en lessen van het leven, want als je de lessen van het leven begrijpt, maken ze jou juist liefdevoller, zachter en milder. Een beproeving die je leert te doorstaan, maakt je juist veel sterker én zelfs liefdevoller.
Je leert hierdoor met meer compassie naar jezelf en de ander te kijken, naar datgene wat bij jouzelf nog niet in balans is, maar je kijkt ook met meer compassie naar de ander. Zelfs al is het lastig te dragen, je krijgt nooit meer dan je aankunt. Vertrouw daarop. En als de jas niet meer past, mag je hem gewoon uitdoen en soms ook wegdoen.
Weet dat, wat er ook gebeurt, hoe zwaar je het soms ook hebt als gevoelig mens, hoe hard en diep de wereld soms ook bij jou binnendringt.
Richt je altijd weer op de wondertjes van je dag, doe waar je hart blij van wordt, neem tijd voor jezelf, ontspan, rust uit, zing, lach, werk en bewonder, herstel en herpak jezelf en geloof weer in al het mooie dat het leven je ook te bieden heeft.
Waar richt je je aandacht op? Is dat niet een keuze?