Wie ben ik eigenlijk en waar en hoe kan ik nog meer thuis komen in mezelf, in mijn eigen veiligheid?
Een warme baarmoeder, in mijn eigen woonkamer, een waar ik me kan nestelen, als ik weer de tigste helikopter boven mijn huis hoor circuleren of ontploffing hoor.
De angstgolf is aan mijn huis voorbij gegaan, het voordeel van wonen op het platteland.
Al mijn leven lang ben ik bezig met kleuren, mijn huis inrichten, elke keer wat anders proberen.
Een thuis te maken voor mezelf. De tijd dit ik afgelopen jaar kreeg door de maatregelen hebben mij gedwongen eens goed naar mijn eigen leven te kijken en mezelf.
Een godsgeschenk.
Mijn huis van 200 jaar oud, voelt zalig.
Ik heb eindelijk mijn thuis gevonden na een leven lang verhuizen en zoeken.
Hier land ik, hier veranker ik.
Hier voel ik me veilig. Hier mag ik zijn.
Hier sta ik mezelf toe om te gronden, te aarden, te blijven.
Hier woon ik, ben ik en kan ik zijn.
Hier kan ik de wereld buiten sluiten en hier ben ik echt mij.
Hier kan ik lieve mensen toelaten en mijn ziel openstellen voor ze.
Hier ontmoet ik andere zielen en we delen, lachen en huilen. Ze komen met mate. Want meer kan ik niet aan.
Ik heb veel tijd nodig voor mij, voor mijn eigen energie in balans te houden.
Voor mijn mijmeringen, voor mijn werken in de tuin, voor tijd met mijn hond.
Voor de rust in de dag, vaak laat ik het open en ongepland. Zo vrij, zo vrij.
Ik geniet van mijn dagen. Ik geniet van mijn lijf.
Ik geniet van eten en drinken, wat ik voor mezelf klaar maak.
Ik geniet van de nacht, diepe slapen. Ik geniet van de stilte en alleen maar vogelgeluiden.
Ik geniet van de energie van dit huis wat als een warme baarmoeder voelt.
Ik hou van mezelf, ik hou van iedereen, ik hou van de wereld.
Ik hoef niets van de wereld. Ik hoef niets van iemand.
Alles is er. Alles mag er zijn. Er is wat er is. Ik hou van donker en licht.
Ik hou van wat er is en ik neem het zoals het is. Ik zit in overgave.
Ik rust, in diepe rust en ontspanning. Ik hoef niet zoveel meer van mezelf.
Ik ben aan het groeien en neem rust. In mijn rust groei ik.
Ik lach. Ik lach de hele dag.
Ik rust. Ik rust uren per dag. Ik neem in me op. En ik laat los.
Ik heb mezelf lief, dat spiegelt zich af aan hoe ik woon, waar ik woon, mijn lijf, en mijn huis.
Ik voel me zacht en lief. Ik ben. Ik ben er.
Ik ben net als jij. Ik ben zacht en lief.
Net als jij.
Tamara’s bijzondere levensreis heeft haar zeer waardevolle inzichten gegeven en doorleefde wijsheid gebracht, die ze heeft verwerkt in haar krachtige en unieke jaarprogramma’s. Ze heeft zichzelf bevrijd van een pijnlijk verleden, waarin ze als hooggevoelig kind meervoudige trauma’s opliep. Hierdoor moest ze, om te overleven, haar hooggevoeligheid onderdrukken, waardoor ze vanuit haar hoofd ging leven, afgesloten van haar diepe gevoelswereld. Later in haar leven kreeg ze hier veel last van, dit uitte zich in meerdere depressies, 5 burn-outs en een straatangst van 2 jaar. Ze heeft deze zelf leren overwinnen en is nu al jaren angst-, depressie- en burn-out vrij. Haar transformatie was groots. Van hieruit is de Vrouwenkracht Academie ontstaan, waarin ze op alle lagen met haar klanten werkt. Ze biedt hooggevoelige vrouwen praktische handvatten aan over hooggevoeligheid, hoger bewustzijn en hoe je de wezenlijke verbinding met jezelf kunt herstellen.
De vrouwen die bij haar één jaar in training en coaching gaan, kunnen door de Vrouwenkracht Methode® weer innerlijke vrijheid in alle facetten van hun leven ervaren en zij hebben hun innerlijke verbinding hersteld. En deze verandering is blijvend.