Steeds meer mensen zijn zich bewust van het belang van het werken met het innerlijk kind. Het is een krachtige manier om de negatieve overtuigingen die we als kind hebben opgelopen te transformeren naar zelfliefde. Bij veel mensen is het zo, dat het innerlijk kind om aandacht blijft vragen, dat merk je als je hoofd en hart nog niet samen werken.

Of kan er ook iets anders zijn waardoor je innerlijke kind nog steeds om aandacht vraagt? Totdat het gekwetste kinddeel geheeld wordt neemt het vaak het stuur van ons leven over om zichzelf te beschermen.

Als je nog niet bewust met je gekwetste kind aan de slag bent gegaan, dan handelt en reageert dit kinddeel nog steeds vanuit die onverwerkte emoties. Het is een overlevingsmechanisme geworden, dat in je jeugd is ontstaan, wat nog steeds onbewust doorwerkt in je volwassen leven. Je gevoelens, je gedachten, je gedrag en zelfs de problemen die je nu in je leven tegenkomt, zijn gerelateerd aan de ervaringen uit je kindertijd. Het gekwetste kinddeel is ontstaan doordat je hebt geleerd je aan te passen om te kunnen overleven en liefde te blijven ontvangen.

Een hooggevoelig kind in een niet hooggevoelig gezin fungeert als versterker van emoties en gevoelens van anderen binnen dit gezin, waardoor het zich eerder afgewezen voelt. Veel kinderen kopiëren het gedrag van hun ouders; dat kan ook niet anders, dat is het eerste en in die tijd het enige referentiekader dat we hadden.

Hoe minder erkenning je kreeg voor jouw eigen unieke kwaliteiten als (hooggevoelig) kind, hoe meer je je bent gaan aanpassen aan de verwachtingen van je ouders en omgeving. Hierdoor ontstaat het gekwetste kinddeel in jezelf, dat haar eigen negatieve overtuigingen heeft zoals ‘ik ben niet goed genoeg’ of ‘ik mag er niet zijn’ of ‘ik hoor er niet bij’ of ‘niemand houdt van mij’. Vanuit die pijn en minderwaardigheidsgevoelens ontwikkel je een overlevingsmechanisme dat erop is gericht om de angst, verdriet en boosheid niet meer te hoeven voelen. Dit zet zich vast in je pijnlichaam.

Wanneer je bewust verbonden bent met het volwassen deel in jezelf, ben je in staat om verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen handelen, gedachten en gevoelens. Als kind was je hier niet toe in staat, maar als volwassene overzie je het grotere geheel en kun je situaties wel relativeren. Echter, wanneer je je onbewust identificeert met je gekwetste kinddeel zijn er nog te veel momenten waarop je vanuit je oude pijn reageert. Je kunt dan letterlijk als een kind reageren zonder dat je het in de gaten hebt, omdat je je zo verbonden hebt met de pijn van die emotie.

Codependentie is een symptoom van een gekwetst kind dat nog steeds actief is in veel volwassenen. John Bradshaw definieert codependentie als ‘een verlies van identiteit’ d.w.z. een verlies van contact met je eigen gevoelens, noden en verlangens. Niet gelijk schrikken of er te zwaar aan tillen, het is een oud beschermingsmechanisme.

Wanneer je als kind bepaalde basisbehoeften niet hebt kunnen vervullen, krijg je niet de kans een waardegevoel van binnenuit op te bouwen en zul je jouw waardegevoel koppelen aan dingen en mensen buiten jezelf.

Je afgewezen, niet gerespecteerd of niet gewaardeerd voelen, zijn allemaal (her)activeringen van de oude kinderpijn. Om die ‘pijn’ te ontwijken ontwikkelen wij allerlei slimme strategieën zoals bijvoorbeeld altijd aardig zijn, jezelf uitsloven voor anderen, anderen hun zin geven ten koste van jezelf, zwijgen wanneer je eigenlijk zou moeten spreken, aandachtzoekend gedrag , de held spelen, voor iedereen willen zorgen, emoties onderdrukken en nog tientallen andere methodes om pijn te vermijden.

Mensen die last hebben van codependentie weten vaak lastig wat ze zelf willen, ze zijn meestal niet goed met grenzen aangeven en nee zeggen. Ze hebben moeite met keuzes maken, blijven langer dan nodig vastzitten in ongezonde relaties, kunnen vaak hun gevoelens moeilijk verwoorden, hebben eigenwaarde problemen en kunnen controledrang over zichzelf en anderen hebben. Ze voelen zich verantwoordelijk voor de emoties van anderen, kunnen meestal beter geven dan ontvangen, voelen vaak een grote innerlijke leegte, kunnen woedeuitbarstingen hebben na lang opsparen, voelen altijd een soort haast of druk, spelen slachtoffer en nog veel meer.

Als eerste is het belangrijk om je vanuit je volwassen deel te verbinden met je kinddeel. Je kunt heel simpel beginnen, door bijvoorbeeld je hand op je buik te leggen en op die manier contact ermee te maken. Zo leer je om je aandacht naar de binnenkant van je lichaam te brengen.

Maak in gedachten bewust contact met je innerlijk kind, vraag haar of ze met jou wil praten. Als je eenmaal contact hebt met je innerlijk kind, is het belangrijk dat je haar vertelt dat je haar ziet en voor haar wil en zal zorgen. Vertel haar ook dat ze veilig is.

Als er verdriet of andere pijn loskomt, besef dan dat dit het innerlijk kind is dat je nu kunt troosten en geruststellen. Zeg haar dat je haar altijd zult beschermen en nooit zult afwijzen. Je kunt haar vragen wat ze nodig heeft en wat je voor haar kunt doen om zich goed te voelen.

Het is goed om dit regelmatig te doen en op die manier een vertrouwensband op te bouwen met je innerlijke kind. Zo heel je jezelf op verschillende niveaus. Dit heeft als gevolg dat je je levenslust activeert, waardoor je meer blijdschap gaat ervaren. Je komt weer in verbinding met je essentie, zonder onderdrukte angsten.

Je gaat je weer veiliger voelen in jezelf. Door deze sterke hernieuwde verbinding met jezelf blijf je goed in je eigen kern en in je volwassen deel. Daardoor wordt het gemakkelijker om ook diepgaandere relaties met anderen aan te gaan. Anderen zullen niet langer jouw leegte hoeven op te vullen of jouw verdriet weg hoeven nemen. Ook hoef je jezelf niet meer af te leiden met allerlei bezigheden of verslavingen.

Hoe meer je in staat bent om je opgeslagen emoties te transformeren, hoe meer je ook in contact zult komen met het speelse kind in jezelf. Het is heel bijzonder om te ervaren welke mooie kwaliteiten dat kind tot haar beschikking heeft. Je speelse kind staat voor je gevoeligheid, je speelsheid en je fantasie.

Als je alleen vanuit je hoofd leeft, mis je deze unieke kwaliteiten die je in kan zetten in je leven. Zij kan bijvoorbeeld goed aanvoelen wat echte liefde is. Daarnaast is het speelse kinddeel in jou vaak creatief, houdt van de natuur, van niets doen en daarvan te genieten. Ze legt zichzelf geen prestatiedruk op om erbij te horen, ze is wat ze is en dat vervult haar.

Ze voelt precies aan wat er tussen mensen speelt en ze reageert en vertrouwt op haar gevoelens, ze is loyaal naar zichzelf en doet geen concessies hierin. Juist je speelse kinddeel is in staat zich onvoorwaardelijk te verbinden met de mensen waar jij van houdt. En dat blijft zo, want je innerlijke kind groeit nooit op. Reden genoeg dus om je speelse kinddeel te verwelkomen en te integreren in jouw persoonlijkheid.

Totdat het gekwetste kinddeel geheeld is, neemt het vaak het stuur van ons leven over om zichzelf en jou te beschermen. Het is zeer menselijk maar niet zo handig in volwassen relaties. Werk aan de winkel voor velen van ons.

Every time you forgive yourself, you heal a deep wound in your inner child.

Tamara Beekmans

Deze visualisatie heb ik voor je ingesproken en ik wijd er ook een heel hoofdstuk aan in mijn boek. Binnen het jaarprogramma werken we hier intensief een jaar lang aan, om het gekwetste kinddeel in onszelf te helen, waardoor je de denk- en gedragspatronen die je tegenkomt kunt transformeren. Hierdoor ga je je als vanzelf beter voelen, waardoor je je hooggevoeligheid gemakkelijker kunt inzetten en vanuit je authenticiteit kunt gaan leven. En het mooie is: het is blijvend.

Deze uitgeschreven visualisatie staat onderaan dit blog, deze kun je bijvoorbeeld 3 x 10 minuten per week een aantal maanden doen om de wezenlijke verbinding met jezelf weer te herstellen.
Dan doorvoel je ook gemakkelijker je pijnlijke emoties met de 5-minuten regel (lees mijn eerdere blog). En kun je deze opgeslagen, onderdrukte pijn ook echt opruimen door het verdriet en boosheid toe te laten, zodat deze dan vrijkomt en kan ontladen.

Op een gegeven moment wordt het gekwetste kinddeel minder pijnlijk en komt er weer ruimte voor je onbevangen, speelse kinddeel. Tot op een dag je zover bent dat je pijnlichaam is opgeschoond en deze 2 innerlijke kinddelen samen vallen in één gezond (speelse) kinddeel. Dan heb je geen opgeslagen pijn meer en kun je leven vanuit je volwassen deel wat altijd veel rustiger is en vrediger. Je speelse kinddeel dat volop kan genieten en nog in verwondering kan zijn en een sterke intuïtie heeft in samenwerking met je hart en ziel. Ik heb op YouTube een gratis video training staan. Klik hieronder op de foto om deze te volgen.

Visualisatie:

In verbinding met je innerlijk kinddeel

Als je het prettig vindt, kun je van tevoren een persoonlijk aantekenboek en pen erbij pakken om je beleving te noteren.

Adem diep in en uit en laat je lichaam volledig ontspannen; wees je bewust van je hele lichaam en laat het maar zwaar worden. In gedachten ga je vervolgens naar een plek waar je jezelf veilig voelt, dat kan in een kamer zijn bij je thuis of een open plek in de natuur. Ga daar comfortabel zitten of liggen. Kijk om je heen of je alleen bent en of het veilig aanvoelt. Je bent rustig. Je staat helemaal in verbinding met het volwassen deel in jezelf.

Nodig je innerlijke kind uit, het kind wat pijn heeft, vraag of ze naar die plek wil toekomen. Zie voor je hoe dit innerlijk kind nu bij jou is. Kijk wat ze wil op dit moment, dichtbij jou komen of blijft ze liever nog op afstand? Stel haar gerust en zeg dat je niets van haar verlangt en dat ze niets verplicht is. Creëer alleen maar open ruimte, een uitnodiging waarmee ze naar je toe kan komen. Wat heel erg helpt, is tegen haar zeggen: ‘Ik zie je, het is oké, je bent veilig.’ Vervolgens kun je vragen wat ze nodig heeft en of je iets voor haar kunt doen.

Luister vervolgens naar haar antwoord en als ze stil blijft, kun je ook voelen wat ze van jou wil. Het is heel belangrijk dat je je open opstelt en luistert naar haar, want dat is iets dat je veel te lang niet hebt gedaan en wat zij gemist heeft. Misschien is ze heel verdrietig, misschien lacht ze, misschien is ze bang voor je, misschien komt ze op je schoot zitten… Ga hoe dan ook in gesprek met haar. Luister goed en blijf haar vertellen dat je haar ziet en dat ze veilig is en dat je vanaf nu voor haar zult zorgen, dat je haar niet meer in de steek gaat laten, dat je samen de pijn gaat oplossen. Vertel haar dat ze mag huilen als ze dat wil, alles mag zeggen wat ze denkt en voelt en dat je een afspraak met haar maakt waarin je haar beloofd dat je haar niet meer zult afwijzen, maar er voor haar zult zijn. En dat je haar niet meer zult veroordelen, want ook elk oordeel naar jouw volwassen deel is een oordeel naar haar; zij hoort het ook.

Laat ze al toe dat je haar vasthoudt of knuffelt of beschermt? Of heeft ze nog meer tijd nodig? Voel zelf aan hoe lang het mag duren. Het belangrijkste is dat je weer echt die verbinding maakt en aandacht hebt voor haar.

Zeg vervolgens tegen je innerlijk kind dat je de volgende keer heel graag weer met haar in contact wil komen en dat je zult luisteren. Dat je heel graag wilt dat ze verlost wordt van haar pijn, en dat je de belofte gaat waarmaken om haar te troosten en te koesteren en te zijn, zodat ook het speelse blije kind weer de ruimte kan krijgen. Dat is zo helend. Dat gekwetste meisje in jou heeft soms die ontlading nodig, zodat de pijn opgelost kan worden. Zo ruim je een heleboel op en ontstaat meer ruimte voor het pure, speelse en blije kind, waarmee je je gelukkigere en evenwichtiger gaat voelen.

Nu kondig je haar aan dat je afscheid gaat nemen, maar dat je ook zult terugkomen. Nu weet zij en jij dat je haar voortaan wel zult horen en op haar zult reageren. Dat zal jullie beiden enorm gaan helpen in de relatie met jezelf en hoef je elkaar niet meer af te wijzen.

Misschien wil je nog een knuffel geven of een keer zwaaien naar haar. Neem afscheid van je innerlijk kind en de ruimte waar jullie beiden zijn. Kom weer naar het hier en nu en wees je ervan bewust dat er een plek in jou is waar genegenheid is en waar heling plaats kan vinden. Een plek om te koesteren, wat een hele fijne plek in jou mag worden.

Neem weer rustig de tijd om je voeten en je handen te bewegen, om je uit te rekken, en schrijf deze ervaring op in je persoonlijk aantekenboek.