Vrij, Wild en Onmiskenbaar
De stem die nooit echt zweeg
Er was een tijd waarin de vrouw ongetemd leefde. Ze liep met blote voeten over de aarde, haar stem klonk vrij en helder, haar hart klopte in het ritme van de natuur. Ze wist wie ze was, voelde de kracht in haar lichaam en de wijsheid in haar ziel. Maar langzaam werd ze in een vorm geperst, gedwongen zich aan te passen, zachter te spreken, kleiner te worden. Haar vuur werd gedoofd, haar instinct werd genegeerd.
Maar de stem die ooit werd gesmoord, zweeg nooit echt. Ze fluisterde in dromen, in intuïtieve ingevingen, in de onrust die vrouwen voelden zonder precies te weten waarom. En nu, nu is het tijd. Tijd om haar stem weer te laten horen.
Wat betekent het om ontembaar te zijn?
Ontembaar zijn betekent niet schreeuwen of rebelleren om het rebelleren. Het betekent leven vanuit een plek van diepe waarheid. Weten wie je bent, zonder concessies. Je ruimte innemen zonder je te verontschuldigen. Het betekent dansen op je eigen ritme, liefhebben zonder angst, verlangen zonder schaamte.
Een ontembare vrouw is niet degene die zich verzet tegen de wereld, ze is degene die haar eigen wereld schept. Ze laat zich niet meer inperken door wat hoort, past of verwacht wordt. Haar keuzes worden niet langer bepaald door angst of schuld, maar door verlangen, liefde en een diep weten.

Het vuur dat nooit dooft
Eeuwenlang is geprobeerd haar vuur te doven, haar kracht te temmen, haar energie in te tomen. Maar vuur laat zich niet blussen. Het smeult onder de oppervlakte, klaar om weer op te laaien op het juiste moment. En dat moment is nu.
De ontembare vrouw keert terug. Niet als de stille schaduw van wat ze ooit was, maar als een vurige herinnering aan wie ze altijd is geweest. Ze keert terug in elke vrouw die haar angsten doorbreekt, die haar verlangen volgt, die kiest voor haar eigen pad, ongeacht de regels die anderen voor haar hebben geschreven.
Geen kaders meer, geen kooi
Zij past niet in hokjes. Niet in rollen die haar zijn opgelegd, niet in verwachtingen die haar beperken. Ze is niet slechts moeder, dochter, geliefde of vriendin. Ze is het allemaal en tegelijkertijd niets van dat alles. Ze is groter dan de namen die haar zijn gegeven.
De ontembare vrouw schrijft haar eigen verhaal. Ze eist geen vrijheid op, ze is vrijheid. Ze wacht niet op toestemming, ze neemt haar ruimte. Ze vraagt niet of ze mag stralen, ze straalt.
De roep van de vrouwen vóór ons
Vele generaties hebben haar geroepen, haar gemist, haar gezocht. Onze moeders, grootmoeders en voormoeders droegen haar in hun harten, vaak zonder haar volledig te kunnen belichamen. Maar wij, wij mogen haar nu opnieuw omarmen.
Wij mogen de ketenen verbranden die generaties lang om ons heen werden geslagen. Wij mogen de zachtheid en kracht van onze moeders combineren met de ontembaarheid van de vrouwen die voor hen kwamen. Wij mogen opnieuw leren wat het betekent om vrij te zijn.
De wereld is klaar voor haar terugkeer
De ontembare vrouw is geen bedreiging, ze is een belofte. Een belofte dat vrijheid en liefde hand in hand kunnen gaan. Dat vrouw-zijn geen beperking is, maar een goddelijke creatiekracht.
Zij keert terug in jou, in mij, in elke vrouw die voelt dat ze niet langer klein kan blijven. In elke vrouw die weigert zichzelf nog langer te dimmen. In elke vrouw die haar vuur voelt branden en besluit het nooit meer te laten doven.
De ontembare vrouw is terug. En deze keer blijft ze.